نعمت اله هموله

يك شب ديگرخواب ديدم كه نعمت شهيدشده و صورتش سرخ شده است و به من مي گويد: مادر چرا به من مي گي كه شهيدشدی من شهيدنشده ام شهدا زنده اند، بيا برويم...

نمي داني مادركه چه قدرشب هاي جمعه را دوست مي دارم، آخر مي دانم كه با يك دسته گل سرخ مي آيي ،به ديدنم اما صداي هق هق گريه...