دانشجو شهید - صفحه 2

گويا بسيجي بودن و دانشجوي دانشگاه سيدالشهدا بودن را براين دانشگاه ازهمان شروع درس مقدم شمرده بود. درمسافرتي كه دربين ترم دوم داشتم به طور تصادفی با حميدرضا همسفر و در يك جا قرار گرفتيم. تا تهران بيشتر وقت را به صحبت گذرانديم. خوب يادم هست كه يكي ازمسافران ازشاگرد راننده تقاضاي گذاشتن ترانه و موسيقي كرده و گفته بود ازطرف همه مسافران خاطر جمع است كه چيزي نمي گويند. فقط اين دو نفر را بايد راضي نمایی خوشبختانه باطرح اين موضوع و جواب مناسبي كه از حميدرضا و همراهش شنيد چرتش پاره شد و ازهوي وهوس بيرون آمد.

هفتۀ اول خردادماه 1346 تازه تمام شده بود. هشتمین روز خرداد بود و تاکستان‌های هزاوه، سرسبز و به‌بارنشسته. انگورهای دانه‌درشت عسگری زیر نور آفتاب، مثل دانه‌های زمرد می‌درخشیدند و زنان روستا، چادربه‌کمربسته، سر زمین‌های کشاورزی، به کشت و کار مشغول بودند که خبر رسید کبری فارغ شده است. خدا پسری شیرین و دوست‌داشتنی به او بخشیده بود. اسمش را گذاشتند «حسین» و آرزو کردند صاحب این نام بزرگ، همراه پسر کوچکشان باشد.

چهارشنبه مورخه 1396/9/8 بعد از نماز مغرب و عشاء سالن ورزشی شهدای هستی دانشگاه پیام نور سمنان