نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

فرهنگ شهادت با ايثار، بهترين و بالاترين سرماية انسان؛ يعني، جان و تقديم آن به خالق به وجود مي آيد. اين فرهنگ و باور هم بصيرت و بينش دارد و هم مبتني براصول پذيرفته شده الهي است و آسيب هاي آن در در دو بخش قابل بررسي خواهد بود. بخش اوّل، مردم و فرهنگ ايثار و شهادت و يا آسيب هاي احتمالي به اين فرهنگ از سوي محيط است كه مي توان آن را «تهديد» به حساب آورد كه اهّم آن عبارتند از: عدم وجود معيار مناسب براي شناسايي فرهنگ ايثار، برداشت نادرست از باورهاي جامعه، احساس تبعيض از سوي جامعه، عدم حفظ آثار ايثار در جامعه، استحالة فرهنگي جامعه بر اثر فشار اجتماعي و اقتصادي و سياسي، تبليغات عليه فرهنگ ايثار وشهادت با ابزارهاي گوناگون، عدم آگاهي آحاد جامعة نسل جديد، هماهنگ نبودن دستگاه هاي متولّي فرهنگ ايثار و شهادت، توقّع بيش از اندازة جامعه از ايثارگران. بخش دوم، آسيب هايي است كه به جامعة ايثارگران برمي گردد كه بايد به خوبي شناسايي شود و به فكر پيش گيري و درمان آن باشيم. آسيب ها در اين بخش دروني هستند و از آن به ضعف تعبير مي شود كه اهمّ آن ها عبارتند از: جدا كردن فرهنگ ايثار از فرهنگ حاكم جامعه، استحالة فرهنگي در جامعة ايثارگري، عدم تمايل ايثارگر به ثبت وقايع، ضعف و ناتواني ايثارگر در تحمّل آسيب هاي جسمي و روحي به جا مانده از جنگ، ارتباط دادن تمامي مشكلات اخير و روزمرّه به جنگ و آسيب هاي آن، توقّع بيش از اندازه از ايثارگر، عدم توجّه به بهبود و توسعة فرهنگي ايثارگران و.... البتّه آسيب ها مي تواند جنبة سومي هم داشته باشد كه در اين مقاله به آن نمي پردازيم؛ زيرا شناسايي آن آسيب ها به عهدة دستگاه ها و سازمان هاي متولّي فرهنگ و باورهاي جامعه است كه در مجموعة ديگر بايد به آن پرداخت. راه هاي اصلاح و بسترسازي مطلوب براي پيش گيري و درمان آسيب ها بايد در سه قالب ذيل پي گيري شود: قالب اوّل از فرصت هاي موجود در جامعه بايد استفاده نمود كه عبارتند از: وجود شأن و منزلت ايثارگران در جامعه و مردم، علاقة مردم به فرهنگ ايثار و شهادت به دليل وجوه عالي آن در سلامت فرد، گروه و جامعه، مشاركت مردم در برگزاري يادبودها و يادواره هاي شهدا به عنوان عامل وحدت و انسجام. قالب دوم، مربوط به جامعة ايثارگري و حافظان فرهنگ ايثار و شهادت كه از آن به عنوان قوّت ها مي توان نام برد. از مهم ترين اين عوامل مي توان ويژگي هاي شهيد در جامعه، امتيازات شهدا و ايثارگران از ديدگاه مكتب و دين مبين اسلام، خصوصيّات ايثار و شهادت در نزد خداوند (درجة فلاح و رستگاري)، مزار شهدا، يادمان شهدا، حضور ايثارگران به عنوان جانباز و آزاده در عصرحاضر، نامگذاري معابر و ميدان ها به نام پرافتخار شهيد و... اشاره كرد. قالب سوم به سازمان هاي متولّي فرهنگ ايثار و شهادت مربوط مي شود تا از نيروي عظيم موجود در فرهنگ ايثار و شهادت با شيوه هاي نوين و جديد بهره برداري مناسب برند و با ارتقا و توسعة مبتني بر خلّاقيّت و نوآوري به ترويج فرهنگ در نسل هاي بعدي بپردازند. مي توان با استفاده از قوّت هاي موحود در جامعة ايثارگران از تهديدات جلوگيري نمود و از فرصت هاي موجود در جامعه، نهايت بهره برداري را نمود و با تقويت نقاط قوّت، ضعف هاي درون خانوادة ايثارگران را ازبين برد.

در اين پژوهش با هدف بررسي ميزان توجه كتاب هاي درسي فرهنگ اسلامي وتعليمات ديني دوره ي راهنمايي كشور به مؤلفه هاي فرهنگ ايثار و شهادت سه سؤال اصلي پژوهش مورد بررسي واقع شده است؟روش پژوهش توصيفي شامل انواع؛ تحليل اسنادي(در بخش دست يابي به مؤلفه هاي فرهنگ ايثار و شهادت) و تحليل محتوي(در بخش تحليل محتواي كتاب هاي درسي) بوده و جامعه ي پژوهش نيز شامل شش كتاب درسي فرهنگ اسلامي و تعليمات ديني سه پايه ي دوره ي راهنمايي تحصيلي بوده اند. دو جامعه ي پژوهش شامل؛ اسناد و مدارك موجود، مرتبط و در دسترس(به منظور دست يابي به مؤلفه هاي فرهنگ ايثار شهادت) و نيز شش كتاب درسي فرهنگ اسلامي(پايه هاي اول تا سوم راهنمايي) و تعليمات ديني(پايه هاي اول تا سوم راهنمايي)(جمعا شش كتاب) بوده كه طي آن ها نمونه گيري انجام نشده و كل دو جامعه ي فوق، مورد بررسي واقع شده است. ابزار اندازه گيري در بخش اول جامعه فرم فيش برداري و در بخش دوم، چك ليست تحليل محتواي محقق ساخته بوده است. يافته هاي پژوه در بخش اول به صورت كيفي و در بخش دوم نيز با بهره گيري از شاخص آماري توصيفي مورد تجزيه و تحليل واقع شده است. يافته ها ي پژوهش از اين قرار است: 1-عمده ترين مؤلفه هاي مبين فرهنگ ايثار و شهادت شامل؛ كشته شدن در راه خدا، از خودگذشتگي، دگرخواهي، خداجويي، معارضه با خشونت طلبي، مبارزه با تجاوزگري و ظلم، مبارزه در راه خدا، كاري بالا تر از وظيفه انجام دادن، تلاش وسازندگي، مقاومت وايستادگي، عمل شايسته انجام دادن، بصيرت وبينش، مشاركت در كار گروهي، تقوي وپرهيزگاري، مردن با عزت وشرافت، منادي عدالت، اداي تكليف الهي، قناعت وصبر، توكل بر خدا وفداكاري، صداقت وحقيقت و دوري از دنيا پرستي مي باشد. 2- در مجموع تحليلي كتاب هاي درسي فرهنگ اسلامي و تعليمات ديني دوره ي راهنمايي مشخص گردرد كتاب هاي مذكور، 299 مرتبه به مؤلفه هاي فرهنگ ايثار و شهادت توجه نموده اند. 3- بيش ترين توجه به مؤلفه هاي؛ مبارزه با ظلم و جهل(64مرتبه) مقاومت و ايستادگي(54مرتبه) بوده است. 4-كم ترين توجه به مؤلفه هاي؛ كاري بالاتر از وظيفه انجام دادن(بدون توجه) و تلاش وسازندگي(يك مرتبه) بوده است.

فرايند جهاني شدن از طريق يك شبكه ي جهان گستر و يك حوزه ي عمومي مجازي ناشي از آن، فضاها و امكان هاي جديدي براي نقد تعريف رسمي از هويت ملي و باز تعريف آن فراهم مي آورد و قرار گرفتن در اين مسير در صورت عدم تناسب با فرهنگ خودي و ملي، به آن صدمه زده و گاه فرايند هويت يابي را مختل مي سازد. هويت هر ملتي بي شك ريشه در اجتماع، فرهنگ و تاريخ آن ملت دارد، اما هرگز در حد گذشته محدود نمي شود و مي تواند از خصايص كنوني اجتماعي و فرهنگي جامعه نشأت گيرد، كه كاملا تازگي داشته باشند. ارزش هاي اخلاقي در فطرت آدمي ريشه دارند كه يكي از مهم ترين اين ارزش ها، فرهنگ ايثار و شهادت است و اين عامل مهم و اساسي بيداركننده ي فطرت نهفته و خواب آلوده آدميان و هدايت گر آن در مسيري صحيح و هدف ارزش مند است. نظام آموزش و پرورش مي تواند اين ارزش ها را در دانش آموزان نهادينه سازد، كه فرهنگ ايثار و شهادت يكي از اين ارزش هاست. ايثار و شهادت، به فعاليت هاي اجتماعي و اقتصادي و فرهنگي جامعه جهت داده كه در پرتو آن هويت ملي تقويت خواهد شد. اين مقاله درصدد است با روش تحليلي- توصيفي و با استفاده از منابع دست اول اينترنتي و كتابخآن هاي نقشي را كه آموزش و پرورش در حل معضل بحران هويت عصرجهاني شدن با تاكيد برفرهنگ ايثار و شهادت مي تواند ايفا كند را بررسي كند.

ايثار و شهادت به عنوان والاترين ارزش هاي انساني در دين مبين اسلام مد نظر بوده و همواره بر آن تاكيد شده است. اين مفاهيم ژرف در طول تاريخ همواره سرنوشت بشر را تعيين كرده و او را از نابودي معنوي نجات داده است. در فرهنگ اسلامي ما توجه به اين مفاهيم همواره رايج بوده و پس از انقلاب اسلامي و در هشت سال دفاع مقدس به اوج خود رسيد. اهميت والاي اين امر، لزوم توجه به آن را در جامعه امروز كه با مفاهيمي چون جهاني شدن و در هم آميختن فرهنگ ها و حتي تهاجم فرهنگي همراه است، نشان مي دهد. در اين بين كودكان به عنوان آينده سازان فرداي بشر، نيازمند آشنايي با اين مفاهيم و حتي ميل به تحقق آن در جهت ساختن جامعه اي آزاد و اسلامي اند. تحقيق حاضر با هدف بررسي روش هاي ترويج فرهنگ ايثار و شهادت بين كودكان انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع توصيفي، تحليلي است و جامعه آماري كليه كتب، مقالات و متون مربوط با موضوع بوده است. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه روش هاي ترويج فرهنگ ايثار و شهادت به كودكان عموما بر روش اسوه سازي و الگو برداري، روش آسان سازي، روش مشاهده و روش داستان گويي استوار است.

ايران اسلامي به علت داشتن هويت ديني و اعتقادي خود كه از پايه هاي اصلي تمدن و فرهنگ پر بار اين كشور بزرگ است، منشأ پيدايش چشمه هاي وسيع و جوشان علم و دانايي و حماسه هاي جاودانه مقاومت و پايداري همراه با اخلاق و فضيلت هاي انساني بوده است كه با اتصال و پيوند به انقلاب اسلامي، زمينه ساز گسترش فرهنگ ناب اسلامي بر مبناي توحيد و آرمان هاي ملي و مذهبي شده است. فرهنگ ايثار و شهادت، كليد فتح و گسترش اين فرهنگ و ضامن حفظ، بقا و ترويج ارزش هاي انساني در عرصه هاي مختلف است. ترويج فرهنگ ايثار و شهادت، يكي از اهداف و سياست هاي فرهنگي جمهوري اسلامي مصوّب شوراي عالي انقلاب فرهنگي در جلسه 288 در سال 1371 است كه به عنوان زير بخش حوزة فرهنگ در نظام برنامه ريزي فرهنگي در برنامه هاي توسعه كشور مورد توجه قرار گرفته است. در اين راستا، نهادهاي فرهنگي بر اساس قوانين سالانه بودجه مكلّف به اجراي سياست هاي فرهنگي و از جمله ترويج فرهنگ ايثار و شهادت هستند. اعتبارات حوزه فرهنگ در قوانين سالانه بودجه در فصل امور اجتماعي به منظور تحقق اهداف فرهنگي جمهوري اسلامي تعريف شده است. سهمي از اين اعتبارات مربوط به حوزه فرهنگ ايثار و شهادت است كه قوانين برنامه، نهادهايي را نيز بدين منظور مكلّف نموده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي بودجه و اعتبارات حوزه فرهنگ در طول برنامه هاي توسعه جمهوري اسلامي ايران (84-1368) و مقايسه آن با بودجه عمومي دولت و بررسي سهم بودجه فرهنگي در ترويج فرهنگ ايثار و شهادت است. براي دستيابي به اين هدف، با بررسي قوانين برنامه هاي توسعه و قوانين بودجه به عنوان جامعه آماري از روش تحليل محتوا استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه سهم بودجه فرهنگي در مقايسه با بودجه عمومي كشور از رشد نسبي برخوردار بوده است و همزمان با توسعة نهادهاي فرهنگي ترويج فرهنگ ايثار و شهادت بر آن تأكيد شده و بخشي از اعتبارات دستگاه هاي فرهنگي به اين موضوع اختصاص يافته است.

زيباشناسي در لغتنامه دهخدا به شناخت زيبايي اطلاق شده است و آن رشته اي از روانشناسي است كه هدف آن جمال و هنر است و درباره مجموعه انفعالات و احساسات دروني و زيبايي و زشتي است. زيبايي ها به دو بخش عمده مادي و معنوي تقسيم مي شوند و زيبايي شناسي در فرهنگ ايثار و شهادت؛ يعني عبور از خود و به خدا رسيدن، و تماشاگر جلوه حق بودن و نظر به وجه الله. هر آنچه رنگ خدايي داشته باشد، زيباست وآنچه در تعاريف از نوع پديدارشناسي باشد، احتياج به آرايه ندارد. اهداف انجام اين تحقيق، تبيين زيبايي هاي فرهنگ ايثار و شهادت از ديدگاه جامعه علمي و دانشگاهي، بررسي وجه مشترك آنان از تعاريف و خاطرات جبهه و جنگ، بررسي راهكارهاي ترسيم و ارائه زيبايي هاي فرهنگ ايثار و شهادت و نقش جامعه علمي در ارائه اين فرهنگ است. آسيب شناسي روش هاي فعلي در ترويج زيبايي هاي فرهنگ ايثار و شهادت، و بررسي لزوم وجود واحد درسي دانشگاهي مرتبط با فرهنگ ايثار و پايداري و جايگاه فعلي زيبايي¬هاي فرهنگ ايثار و شهادت از ديگر اهداف اين تحقيق بوده است. لزوم تشكيل اتاق فكر براي به توافق رسيدن بر سر كليد واژه¬ها و كاركردي نمودن آنها، معجزه قلم و قدرت هنر در به تصوير كشيدن و ترسيم ارزش هاي جبهه و جنگ، فرا مكان و فرازماني بودن تأثير واقعيت هاي جبهه و جنگ به دور از هرگونه مغالطه كاري و تفريط و افراط و آشنايي با ادبيات جوانان امروزي، از ديگر ديدگاه هاي مشترك جامعه آماري است. كه بسترساز پذيرش زيبايي هاي فرهنگ ايثار و شهادت از طرف جامعه جوان كنوني است. روش تحقيق در اين پژوهش، استفاده از پرسشنامه بود كه در آن ده پرسش درزمينة زيبايي¬هاي فرهنگ ايثار و شهادت مطرح شد كه پنج پرسش به صورت مشترك و بقيه متناسب با موقعيت فردي و اجتماعي جامعه آماري است. شايان ذكر است كه جامعه آماري در اين تحقيق بيست نفر بوده اند كه وجه مشترك همة آنها در درجه اول؛ علمي و دانشگاهي بودن آنها و در درجه دوم؛ آشنا بودن با مسايل و امور مرتبط با فرهنگ ايثار و شهادت بوده است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه متأسفانه برخي موارد جايگاه ترويج زيبايي¬هاي فرهنگ ايثار و شهادت، با جايگاه واقعي و متناسب با فرمايش هاي مقام معظم رهبري و بزرگان عرصه فرهنگ، علم و هنر و نيز فرصت هاي موجود در اين زمينه فاصله دارد و يا به قولي گاهي زياد فكر كردن نشانه آدمهاي بي حال و بي رمق است كه جربزه كار كردن ندارند؛ مثل برخي كه نمي خواهند براي ارزش دادن به جنگ و انقلاب به رغم امكانات و سرمايه هاي مادي و معنوي موجود- هزينه اي بپردازند؛ چه رسد به اينكه بخواهند زيبايي هاي فرهنگ ايثار و شهادت را كه ريشه عميق فلسفي، عرفاني، اخلاقي، اجتماعي و الهي در فرهنگ زيباي عاشوراي 61 هجري دارد و مصداق بارز جمله بزرگ بانوي صبر و استقامت زينب كبري(س)،"ما رايتُ الّا جَميلاً " است، به تصوير بكشند.

گفتمان جهاني شدن، امروزه يكي از جدي ترين و مهمترين واژه هاي رايج در سطح نخبگان و مراكز علمي و فرهنگي كشورهاست؛ هر چند اتفاق نظري درباره مفهوم جهاني شدن وجود ندارد و تعاريف گوناگوني از آن ارايه شده است. در عين حال ، جهاني شدن حركت به سوي يك جامعة جهاني، فشردگي جهان و تبديل شدن آن به مكاني واحد را كه امري حتمي است، در ذهن متبادر مي سازد. در مقاله حاضر، با بررسي مفاهيم ، تعاريف و تاريخچه جهاني شدن، به تفاوتهاي جهاني شدن با جهاني بودن و جهاني سازي پرداخته خواهد شد. با بررسي ابعاد مختلف جهاني شدن، به فرصت ها و تهديدهاي فرهنگي حاصل از آن، و فرهنگ ايثار وشهادت در اين عرصه، به عنوان فرصتي براي ترويج فرهنگ مقاومت و پايداري به منظور برون رفت از بحران هويت و حفظ و تثبيت هويت ملي پرداخته مي شود. فرهنگ ايثار وشهادت مي تواند تهديدهاي حاصل از جهاني شدن را به فرصتي براي حفظ ارزشها تبديل كند. تأكيد اصلي پژوهش حاضر بر ابعاد جهاني شدن فرهنگ و انواع واكنش هاي ملل و فرهنگهاي مختلف ومتغيرهاي تأثيرگذار در اين عرصه است. در اين پژوهش، به جهاني شدن فرهنگي و احياي نقش تمدن ايراني ـ اسلامي و گسترش و افزايش سهم آن در آينده فرهنگ ها و مقابله با يكسان سازي فرهنگي و ارايه الگوها و سبك زندگي معنوي به عنوان نياز عصر حاضر پرداخته شده است. به منظور دستيابي به اهداف پژوهش حاضر، با مروري بر ديدگاهها و نظريات و اسناد مكتوب موضوع جهاني شدن از روش تحليلي استفاده شده است. نتايج يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه در دوره جهاني شدن، فرهنگ ايثار و شهادت، نمونه و الگويي براي گسترش فرهنگ با رويكرد انقلابي به جامعه در دوران معاصر خواهد بود.

ترويج فرهنگ ايثار و شهادت وظيفه ملي و فراسازماني است "ملتي كه با فرهنگ شهادت طلبي آراسته شود شكست ناپذير است"امام اخميني (ره)" تاثير عظيم فرهنگ غني ايثار و شهادت در گستره جهان بيني اسلام ناب محمدي(ص) از جلوه هاي فراموش ناشدني اين آخرين دين الهي است. فرايند اين تاثير را مي توان از صدر اسلام تاكنون به شكل كاملا واضح و روشن در تمام زواياي اجتماعي اقتصايد امت هاي اسلامي در هر گوشه جهان ديد

بي شك شوراهاي اسلامي شهر و روستا از مهمترين دستاوردهاي انقلاب اسلامي و بارزترين نهاد مشاركت مردم در يك نظام دموكراتيك و در چارچوب قانونمند نظام اسلامي مردم ايران است

دنياي معاصر با بحراني عظيم تحت عنوان بحران ارزشها مواجه شده است. بحراني كه بواسطة دور ماندن از ارزشهاي بشري ، الهي و ديني پديد آمده است. به همين جهت يكي از دغدغه هاي مهم متفكران بشردوست در دنياي جديد ، ترويج ارزشهاي انساني در عرصة دنياي كنوني مي باشد. يكي از ارزشهاي مهم بشري كه از ديرباز مورد توجه اديان و ملل مختلف قرار گرفته است، ايثار و شهادت مي باشد. اين موضوع در سطح وسيع در ادبيات و تاريخ و فرهنگ اساطير ملي و مذهبي ايران ديده مي شود و دفاع مقدس با بروز جنگ تحميلي از سوي عراق به جمهوري اسلامي ايران ، منجر به رواج مفاهيم ارزشي از قبيل فرهنگ ايثار و شهادت جايگاه ويژه اي در ميان مردم بويژه نوجوانان و جوانان شد و حفظ و پاسداري از ارزشهائي كه حاصل خون صدهاهزار شهيد و ايثار گراست ، تبديل به يكي از دغدغه هاي اصلي نهادهاي مختلف ، از جمله آموزش و پرورش گرديد.

فرهنگ شهادت به عنوان يكي از حياتي ترين و ارزشمندترين سرمايه ها و دست يافته هاي ملت قهرمان و شجاع ايران اسلامي در طي هشت سال جنگ تحميلي و دفاع مقدس محسوب مي گردد. حاصل حضور سلحشورانه و شجاعانه فرزندان رشيد اين آب و خاك، برادران غيور اين سرزمين، پدران توانمند اين ميهن و خواهران، دختران و مادران شجاع و مقاوم ايران سرفراز، در پشت جبهه و در خط حمله و صحنه كارزار، در طول اين هشت سال شكوه ديدني، در نمادينه ترين شكل خود زمينه هايي را بوجود آورد كه طي آن فرهنگ شهادت و روحيه ازخودگذشتگي در سرتاسر كالبد زميني عصر امروز دميدن يافته است. در اين مقاله سعي شده است تا با ارائه مدلي تلفيقي، ارتباط ميان طرح تكريم مردم و جلب رضايت ارباب رجوع در نظام اداري كشور را با فرهنگ شهادت و بويژه مصاديق خاص آن كه برخاسته از منابع فرهنگي اين حوزه مي باشد مورد تحليل قرار گيرد. و در نهايت مدلي ارائه شود تا بر طبق آن بتوان اجراي طرح تكريم را از طريق ترويج فرهنگ شهادت عملياتي نمود. ساختار مقاله از سه بخش عمده تشكيل شده است: در بخش نخست به اجمال تعاريف و مفاهيم مربوط به فرهنگ شهادت و همچنين منابع و مصاديق آن(با تاكيد ويژه برحماسه خرمشهر) مرور مي شود. قسمت دوم نيز به تشريح و تبيين فلسفه و مباني طرح تكريم بطوركلي و كاربردهاي مورد انتظار آن در حوزه خدمات رساني به مردم خواهد پرداخت. روح اصلي سخن در بخش سوم بيان مي شود كه طي آن با تركيب مفاهيم و الگوهاي گزارش شده در قبل، نسبت به ارائه و تشريح مدلي تلفيقي در زمينه رابطه ميان طرح تكريم و فرهنگ شهادت اقدام خواهد شد. مصاديق مختلف اين ارتباط دوگانه در آن به تفصيل توضيح داده مي شود.