شهید علی اکبر آلوستانی مفرد

ابوطالب ناهیدی از همرزم شهید غریب در اسارتش علی‌اکبر آلوستانی‌مفرد روایت می‌کند. شهیدی که در غربت و اسارت به فیض شهادت نائل شد و شهادت آرزوی دیرینه‌اش بود که به آن رسید. جوانی پاک و مومن با ایمانی راسخ که همیشه پیام‌آور امید بین رزمندگان بود.

غلامرضا ولی‌ئی نصرآبادی از هم اردوگاهی‌های شهید «علی‌اکبر آلوستانی‌مفرد» لحظه شهادتش را روایت می‌کند: «در عملیات کربلای ۵ در محاصره دشمن قرار گرفتیم. زمانی که علی‌اکبر به اسارت رژِیم بعث عراق درآمد در همان عملیات کربلای ۵ از ناحیه کتف سمت چپ مورد اصابت تیرمستقیم قرار گرفت و دست سمت چپش را جدا کرده بود. هر روز حالش بدتر می‌شد. یادم می‌آید زمانی که نفس می‌کشید صدای نفس کشیدن خودش را می‌شنید. بهداری اردوگاه رسیدگی نمی‌کرد و شدت خونریزی و عفونت هر روز بیشتر می‌شد. این خونریزی ادامه داشت تا اینکه بر اثر ادامه عدم رسیدگی به شهادت رسید. من لحظه شهادت علی‌اکبر را دیدم. غریبانه به شهادت رسید.»