حرم حضرت معصومه (س) در سالهای دفاع مقدس نه فقط محل اعزام، بلکه محل تجلی روح مقاومت بود. هر اعزام، یک زیارت بود؛ زیارتی که با اشک آغاز میشد و در خون پایان میگرفت. رزمندگان با وضو از آب حوضهای حرم، با دعای عهد در دل و با ذکر یا زهرا (س) بر لب، سوار بر اتوبوسهایی میشدند که مقصدشان شلمچه، فکه، دهلاویه و طلائیه و در یک کلام جبهههای دفاع مقدس بود.