شهید اسماعیل معینیان

به مناسبت سالگرد ولادت شهید «اسماعیل معینیان»، ویژه‌نامه این شهید گران‌قدر شامل زندگی، وصیت‌نامه، خاطرات، نامه و معرفی کتاب برای علاقه‌مندان منتشر می‌شود.

همسر شهید «اسماعیل معینیان» نقل می‌کند: «عکسش را چسباند روی تنه نقاشی شده و بالای سرش چند حباب کشید و آن بالاتر دختر بچه‌ای که دست در دست پدرش در پارک قدم می‌زد. مریم نه ساله من، پدر می‌خواست و سایه محبت او را.»

همسر شهید «اسماعیل معینیان» نقل می‌کند :«اسماعیل گفت: اگه روزی من نباشم، تو بازم همین چادر و حجابت رو داری؟ گفتم: من به چادر افتخار می‌کنم، قطعاً همیشه با چادر می‌مانم. مطمئن باش من همون‌طوری زندگی می‌کنم که تو بخوای.»

شهید «اسماعیل معینیان» در نامه‌ای به همسرش می‌نویسد: «ما اسلام را قبول کردیم پس باید برای حفظ آن نیز بکوشیم.»

همسر شهید «اسماعیل معینیان» نقل می‌کند :«رفته بود دعای کمیل. یک ربع به دوازده برگشت. از همان جلوی در متوجه شدم که اسماعیلِ چند ساعت قبل نیست. گفتم: راستش رو بگو، امشب چی از خدا خواستی که این‌طور نورانی شدی؟ برق را خاموش کرد و گفت: بگیر بخواب! فردا صبح که بلند شدی، می‌بینی که از نور خبری نیست.»

همسر شهید «اسماعیل معینیان» نقل می‌کند: «آهی از ته دل کشید. گفتم: چیزی شده؟ گفت: دلم هوای جمکران کرده. عصر جمعه و شب‌های چهارشنبه بدجوری هوایی می‌شد.»

مادر شهید «اسماعیل معینیان» نقل می‌کند: «با خواهرش از سرِ زمین آمدند؛ خسته و کوبیده. دست و پایش را شست و صدا زد: بچه‌ها! اول نماز. ده یازده ساله بود، همه پشتش می‌ایستادند. او هم شمرده شمرده می‌خواند تا آن‌ها بتوانند درست تلفظ کنند.»

شهید «اسماعیل معینیان» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «همیشه قرآن بخوانید و در آن تفکر کنید. به‌جای گریه بر قبرم و عزاداری برای روحم از رهبر و مقتدای‌مان، روح خدا خمینی پیروی و اطاعت کنید.»

شهید «اسماعیل معینیان» در چهاردهم مهرماه ۱۳۲۸ در روستای لاسجرد به دنیا آمد. در رشته اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی پذیرفته شد. پس از دو ترم با شروع انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه، او هم به صف دانشجویان انقلابی پیوست. وی در عملیات والفجر سه شرکت کرد. در هجدهم مرداد ۱۳۶۲ بر اثر اصابت ترکش به جمجمه به شهادت رسید.

به مناسبت سالروز شهادت شهید «اسماعیل معینیان» فرازهایی از وصیت‌نامه این شهید گران‌قدر، در قالب پوستر منتشر می‌شود.