شهید «علیرضا تقی‌پور» در قسمت اول وصیت‌نامه‌اش خطاب به پدر و مادرش نوشت: «خط حسینی شدن را از همان دوران کودکی به من یاد دادید و بزرگ کردید تا سربازی از سربازان امام زمان باشم و به ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین زمان لبیک بگویم و چون علی‌اکبر حسین به درجه والای شهادت برسم که این بزرگترین درجه یک عاشق است.»