زندگینامه - صفحه 176

شهيد محمد قديمي در سال 1346 در خانواده اي كاملاً مذهبي و فقير ديده به جهان گشود . ايشان دوران كودكي را در آغوش گرم خانواده همراه با مهر و محبت پدر و مادر سپري نمود.

ايشان به من مي گفت حالا وقت دفاع از سرزمينمان است و براي درس خواندن وقت هست و حتي به خود من التماس مي كرد كه به جبهه برود و اين شد كه با دست بردن در شناسنامه به جبهه رفت و جام شهادت را تا جرعه آخر سركشيد.

مامی بستگان دور و نزدیکمان، برای وداع آخر با پیکر پاک برادر شهیدم به گلزار شهدای شهرمان فردوس رضا رفته بودند. پاییز 61 بود. هوای سردی می وزید. من دیرتر به محل رسیدم. همه اعضای فامیل در حال رسیدن به محل تشییع جنازه بودند. با سرعت خودم را به تابوت رساندم. در همین حال دایی ام (شهید قصابزاده) جلویم آمد و مانع رفتنم شد گفت: پلاستیک جنازه حسین را بسته اند، برگرد. موقعی که خواستند او را دفن کنند خودم شما را به زیارت شهید حسین می برم تا برای آخرین بار او را ببینی. قبول کردم و به طرف ماشینی که خودشان رانندگی ان را برعهده داشتند رفتیم. در ماشین گفت: صدیقه جان تو دیگر زینب شده ای. باید صبر داشته باشی. مادرت را دلداری دهی و پشتیبانش باشی. اگر می توانی مطلبی بنویس و امروز آن را در مراسم تشییع پیکر حسین بخوان

او مي گفت آرزو دارم به سپاه ملحق شوم . در پايان هم به آرزويش رسيد و پاسدار وظيفه گرديد و پس از اينكه در حوزه آموزشي ياسوج دوره لازم را ديد روانه جبهه حق عليه باطل گرديد و به علت ذوق و علاقه اي كه داشت فنون نظامي لازم را بخوبي و بزودي آموخت و وارد منطقه شلمچه شد و همچون ماهي تشنه اي كه آب را پيدا كرده باشد.

سرباز شهید حسینعلی شهرکی در سال 1346 در روستای جزینک از توابع شهرستان زابل در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. در دامن مادری متدین تعلیم و پرورش یافت.

شهيد پروين زاده در سال 1339 در روستاي گچي در يك خانواده فقير و متقي پا به عرصه هستي گذاشت و در آغوش پدري زحمت كش پرورش يافت .

شهید نوذرنجفی در روستای کوی بابامیدان در یک خانواده متدین تولد یافت.

همچون جد بزرگوارش سرور آزادگان حسين (ع) در تاريخ 64/12/1 در جبهه فاو به درجه رفيع شهادت نائل آمد و با خون خود درخت اسلام عزيز را آبياري كرد .

شهید مظفری در سال 1346 در شهرستان هرسین دیده به جهان گشود و در تاریخ 19 اردیبهشت 1364 در منطقه شیخ صالح به دست مزدوران بعثی به شهادت رسید.

در دشت بیوه نیج مردم از ظلم و غارتگری بعثی ها به ستوه آمده بودند علی به مدت 14 ساعت در مقابل دشمن مبارزه کرد و ناگهان مورد اصابت گلوله قرار گرفت و مجروح شد. بعثی ها خودشان را به علی رساندند و او را شکنجه و یک دستش را هم قطع کردند و او را به آتش کشیدند.

شهید یدالله سلیمانی در سال 1346 در شهرستان هرسین به دنیا آمد و سرانجام در تاریخ 19 دی ماه 1359 در شهرستان سرپل ذهاب توسط دشمن بعثی عراق به شهادت رسید.

شهید اکبر قادری در سال 1348 در شهرستان هرسین به دنیا آمد و سرانجام در تاریخ 30 تیرماه 1367 در شهرستان گیلانغرب به شهادت می رسد.

شهید نور محمد غارتی نژاد در سال 1347 در خانواده ای مستضعف و محروم پا به عرصه گیتی فانی نهاد و پس از رنج و زحمتهای بسیار که پدر و مادرش در جهت بزرگ کردن او متحمل شدند او را طبق وظیفه شرعی راهی دبستان کردند.

خواهرش كه در دهدشت از آگاهي هاي بيشتري بهره مند شده بود نيز مشوق آنها و ديگر برادران بوده و مي باشد و خلاصه اين خانواده شش نفري همه با هم در اين نهضت عظيم سهمي بسزا داشتند .

ذبيح اللَّه عالى كردكلائى در تابستان سال 1332 در روستاى كردكلابخش جويبار شهرستان قائمشهر در خانواده اى كشاورز متولد شد. چون پدرش قبل از تولد او فوت كرده بود مادر نام پدرش ذبيح اللَّه را بر او نهاد. ذبيح الله تحصيلات خود را تا مقطع ديپلم ادامه داد

شهید مهدی قنبری در سال 1346 در شهرستان هرسین دیده به جهان گشود و در تاریخ 21 تیر1367 در منطقه عملیاتی سردشت توسط دشمن بعثی به شهادت رسید.

شهید مهدی نجفی در سال 1347 و در شهرستان هرسین دیده به جهان گشود سپس در درگیری با نیروهای بعثی عراق در تاریخ 26 آبان 1366 در منطقه عملیاتی چنگوله به شهادت رسید.

شهيد جعفر قاسمى فرزند محمدعلى در 8 آبان 1344 در خانواده محقر و مذهبى در روستاى «پجيم» از توابع هزار جريب شهرستان بهشهر ديده به جهان گشود. وی در تاريخ 15 خرداد 1363 به خدمت مقدس سربازى اعزام شد و بعد از 21 ماه مقابله با دشمنان اسلام در 29 بهمن ماه 1364 در منطقه انديمشك، شرهانى بدرجه رفيع شهادت نائل آمد.

دشمن به کرمانشاه حمله کرده بود همه در حال فرار از جاده ها بودند حتی وارد زمین خاکی شده بود و خاک زیادی بلند شده بود به یکی از اقوام گفتم این گرد و خاکی که بلند شده بوی خون می دهد به دلم افتاده که قدرت هم شهید می شود.

با ورود به هرمل، عكس هاي امام جلب توجه مي كرد. مردم آنجا بسيار مهربان بودند. با ديدن برادران سپاهي با مهرباني آنان را بغل مي گرفتند. به طوري كه انسان به ياد غريبي اسلام در اين منطقه مي افتد . وقتي براي گرفتن وضو به پايين آمدم، نوجوان ده ساله اي با يك پلاستيك نان آمد . از برادران لبناني سوال كردم: چرا نان آورده است؟ گفتند : اين نان نذري است. مردم معمولاً هر چه نذر مي كنند براي برادران سپاهي مي آورند .