وصیتنامه شهید محمدحسین آقاجانی کلوانی: «به جای ختم برایم، کتابخانه بسازید»
شهید محمدحسین آقاجانی کلوانی در وصیت خود با تأکید بر خدمت به انقلاب و مکتب، از خانوادهاش خواسته است در صورت شهادتش به جای برگزاری مراسم ختم و هفت، کتابخانهای پر از کتابهای اسلامی احداث کنند تا فرهنگ اسلام در جهان گسترش یابد. او همچنین از عزیزانش خواسته به جای عزاداری، شهادتش را «عروسی» بدانند و پشت جبهه را با مطالعه و دفاع از آرمانهای امام خمینی(ره) محکم نگه دارند.
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید محمدحسین آقاجانی، نوجوان چهاردهسالهای از کرج بود که در سال ۱۳۴۶ به دنیا آمد. او که دانشآموز کلاس دوم راهنمایی بود، با وجود سن کم و یک دوره دوساله بیماری در کودکی، با ایمانی استوار و عشقی آتشین به انقلاب، بیاجازه والدین به بسیج پیوست و برای دفاع از میهن عازم جبهه شد. سرانجام در عملیات مسلمبنعقیل، در منطقه سومار، بر اثر اصابت ترکش در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۶۱ به فیض شهادت نائل آمد. مزار این نوجوان بسیجی در گلزار شهدای کلوان کرج میدرخشد.
در ادامه متن وصیت نامه شهید محمدحسین آقاجانی کلوانی را بخوانید.
به نام خداوند بخشنده مهربان
ای امام درهمکوبنده کاخ ستمگران،
پدر عزیز و مادر مهربانم،
سلام و درود فراوان میرسانم. همچنین به برادر عزیزم محسن؛ دعا و سلام گرم من که از صمیم قلب و از فرسنگها راه دور سرچشمه میگیرد، امیدوارم مورد پسندتان واقع شود. از ایزد بیهمتا، سلامتی شما و همه برادران رزمندهام را خواستارم و همواره به دعاگوییتان مشغولم. هیچ نگرانیای نیست، جز اینکه صدام یزیدی و دارودستهاش هرچه زودتر به درک واصل شوند.
پدر و مادر گرامی، اکنون فرصتی پیش آمده تا به این انقلاب و مکتب خود خدمت کنم. من در این راه تنها نیستم؛ امثال من بسیارند. هدفم، اول «الله» و دوم خدمت به انقلاب و ملت غیور و شهیدپرور ایران است. من تنها متعلق به پدر و مادر نیستم، بلکه به تمام مردم متعلقم.
به برادران عزیزم، حسن و محسن:
شما در هرکجا که هستید میتوانید خدمت کنید: اول، درسهایتان را بهخوبی بخوانید. دوم، نگذارید منافقان بیدین و بیایمان – از بنیصدرها و رجویها – به انقلاب لطمه بزنند. شما پشت جبهه را محکم نگه دارید و مشتهایتان را کوبنده کنید تا آن منافقان گمراه، نتوانند هیچ غلطی بکنند. امیدوارم ادامهدهنده راه شهیدان باشید.
پدر و مادر عزیز:
از شما خواهش میکنم برایم دعا کنید تا به سعادت خود برسم. سعادت من، شهادت در راه خداست. اگر شهید شدم، این افتخار من است. به هیچ عنوان برایم گریه نکنید و پیراهن سیاه نپوشید. سلام مرا به دوستان و فامیل عزیز برسانید. در لحظه آخر، پدر مرا ببخش، مادر مرا ببخش، برادرانم مرا ببخشید.
پدر گرامی، وصیت من این است:
اگر شهید شدم، به جای ختم و هفت، **کتابخانهای بسازید** و آن را پر از کتابهای اسلامی کنید تا فرهنگ اسلام در دنیا منتشر شود و برای آینده کشور و مسلمانان مفید باشد. مادرم، به جای گریه، فاتحه دهید. بالای قبرم گریه نکنید که دلم خون میشود. نگویید «عزادارم»، بگویید «عروسی پسرم است».
برادر مهربانم، دنبالرو راه رهبر و امام باشید و نگذارید ایشان تنها بمانید. به کتابخانه بروید و کتاب بخوانید تا فرهنگ اسلام در شما ریشه بدواند و قوانین اسلام را تا آنجا که میتوانید منتشر کنید. بدانید که مرگ در راه اسلام، مرگی با شرافت است و از زندگی با خواری و مذلت بهتر است. من این راه را خود انتخاب کردم.
همگی از من نگران نباشید و خدا را شکر کنید. همواره به روز حساب بیندیشید و به حق دیگران دستدرازی نکنید. به همه دوستان بگویید: نماز را بهجا آورند و دنبالهرو اسلام باشند.
خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار.
با درود به پیامبر اسلام(ص)، امیرالمؤمنین علی(ع)، امام حسین(ع) و همه امامان معصوم(ع)، و با سلام به امام زمان(عج) و نائب بر حقش، امام خمینی(ره).
خداحافظ و نگهدارتان باد.
والسلام
محمدحسین آقاجانی کلوانی
انتهای پیام/
