از تبریز تا سرپلذهاب
به گزارش نوید شاهد آذربایجان شرقی، شهید افسر شوق افکن نهم مهرماه سال ۱۳۲۶ در شهر تبریز و در خانوادهای زحمتکش به دنیا آمد. پدرش حبیبالله، کارگر بود که در سال ۱۳۵۷ دار فانی را وداع گفت و مادرش رباب نام داشت. دوران ابتدایی را در زادگاه خود، تبریز، گذراند و دوره راهنمایی را ابتدا در تبریز و سپس در مراغه ادامه داد. ادامه تحصیل و دیگر مراحل آموزشی خود را نیز در مراغه و همزمان با انجام وظیفه پی گرفت.

او تا سوم متوسطه تحصیل کرد و از همان سالهای جوانی روحیه مسئولیتپذیری و تعهد در وجودش نمایان بود. در سال ۱۳۴۹ ازدواج کرد و بهزودی زندگی مشترک خود را در شهر مراغه آغاز نمود. به دلیل پرجمعیت بودن خانواده همسر، دو تن از برادران همسرش نیز مدتی با آنها زندگی میکردند. حاصل این زندگی مشترک، چهار فرزند؛ دو پسر و دو دختر بود.
بخش عمدهای از عمر شهید در اردوگاهها و مأموریتها سپری شد و حضورش در خانه محدود بود. شرایط زندگی آسان نبود و دوری پدر برای فرزندان سخت میگذشت؛ کودکانی که همواره چشمانتظار بازگشت پدر از جبهه بودند و با التماس از او میخواستند بیشتر نزد خانواده بماند. با این حال، علیرغم علاقه قلبیاش به ماندن در کنار خانواده، حس مسئولیت و تعهدی که نسبت به وظیفه داشت، او را هر بار راهی جبهه میکرد.
شهید افسرشوق افکن بهعنوان ستوانیار سوم ارتش، حضوری فعال و مؤثر در جبهههای نبرد داشت و همواره انجام وظیفه را بر خواست شخصی خود مقدم میدانست. سرانجام در روز ۲۵ آذرماه ۱۳۶۰، همزمان با روز اربعین، در منطقه سرپلذهاب بر اثر اصابت ترکش نیروهای عراقی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در زمان شهادت او، همسرش تنها ۲۶ سال داشت و بار سنگین زندگی و تربیت فرزندان بر دوش او قرار گرفت؛ مسیری دشوار که با توکل به خداوند و صبر و استقامت پیموده شد. امروز هر چهار فرزند این شهید بزرگوار با تحصیلات عالی، هر یک بهگونهای در مسیر زندگی و کار خود موفقاند؛ ثمره ایستادگی مادری که راه شهید را با صبوری ادامه داد.
مزار پاک این شهید والامقام در گلزار شهدای وادی رحمت تبریز، زادگاهش، مأمن دلهای عاشقان ایثار و فداکاری است.
انتهای پیام/