وصیت شهید «اسدزاده‌قلعه»: اگر دلتان گرفت یاد عاشورا کنید

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید «علی اسدزاده قلعه»، یادگار یحیی و نوش‌آفرین بیست و پنجم آذر ۱۳۴۴ در تهران چشم به جهان گشود. او تا سوم متوسطه در رشته تجربی درس خواند. کارمند وزارت امور خارجه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و دوم دی ۱۳۶۵ در شلمچه بر اثر انفجار خمپاره به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «علی اسدزاده‌قلعه» را در ادامه مرور می‌کنیم:

پدر عزیز و مادر مهربانم شاید آن حقی را که یک پدر و مادر بر گردن فرزندش دارد، نسبت به شما ادا نکرده باشم. در این مورد خواهش می‌کنم عذر مرا بپذیرید این را هم بدانید که در این موقعیت سوزناک از احوالات شما کاملاً مطلع هستم؛ ولی خواهش می‌کنم که راه صبر و شکیبایی در پیش بگیرید و بدانید که همه مردم دنیا می‌میرند و حتی آنها هم که در آسمان‌ها هستند زنده نمی‌مانند.

همه موجودات از بین رفتنی هستند مگر خدای بزرگ که دنیا را با قدرت خویش آفریده است و همه مردم را مبعوث و زنده خواهد نمود و اوست خدای یکتا.

مادر و خواهرانم پس از مرگ من گریبان چاک نکنید؛ سیلی به صورت نزنید و سخنی که از شما شایسته نیست بر زبان نرانید. البته نمی‌گویم که گریه نکنید بلکه بهتر است این گریه از روی دل‌سوزی باشد نه از روی ضعف. امیدوارم که خداوند متعال به شما عزیزان صبر و استقامت عنایت کند. زیرا که شما بی‌صبری از خود نشان دهید روح من در اینجا ناراحت خواهد بود و این مسئله قابل تحمل برای من نخواهد بود.

 از شما می‌خواهم هر وقت بی‌تابی در خود احساس کردید به یاد مصیبت آقا اباعبدالله که همه اهل بیت و یارانش را در روز عاشورا از دست داد بیافتید که این بالاترین مصیبت‌هاست و برای کسب روحیه به زینب کبری(س) نگاه کنید که بعد از مرگ برادر و همه مردان اهل بیت چه پایداری و استقامتی از خود نشان داد.

بگذریم،  ین مسئله را همه می‌دانند که هر مادری در طول عمر خود در آرزوی دیدن عروسی پسرش می‌باشد؛ ولی مادر جان نبودی اینجا تا ببینی که عروس اسلحه‌ام بود و حجله سنگر من.

انتهای پیام/