شهید خداوردی اصفهانی؛ آینهای از ایمان و ایثار در دل نجمآباد
در دل روستای نجمآباد، کودکی از تبار ایمان چشم به جهان گشود؛ شهیدی که با دستانی خالص و قلبی سرشار از عشق الهی، مسیر زندگی را از محرومیت تا شهادت طی کرد. خداوردی اصفهانی، نوجوانی سادهزیست و پرتلاش، در مدرسه عشق بسیج آموخت که مردانگی یعنی فداکاری در راه حق.
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید خداوردی اصفهانی، فرزند یدالله، در روز اول آذرماه سال ۱۳۴۶ در روستای نجمآباد از توابع ساوجبلاغ، در خانوادهای متدین و زحمتکش چشم به جهان گشود. دوران کودکیاش را در آغوش گرم خانواده و فضای ساده روستا سپری کرد و تا سال دوم راهنمایی به تحصیل پرداخت. بهدلیل شرایط سخت اقتصادی و نبود امکانات آموزشی، از ادامه تحصیل بازماند و به یاری پدر در امور منزل و کشاورزی پرداخت.
در نوجوانی به عضویت بسیج محلی درآمد و با شور و اخلاص در فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی آن شرکت کرد. در این نهاد مقدس، مفاهیم ایثار، خلوص، وحدت و جوانمردی را آموخت و با روحیهای پرشور، آماده آزمون بزرگ الهی شد؛ جهاد در راه خدا.
در هجدهم خردادماه ۱۳۶۶ به مناطق عملیاتی اعزام شد و در تاریخ شانزدهم تیرماه همان سال، در عملیات نصر ۴ در منطقه ماووت، بر اثر اصابت ترکش به ناحیه پشت سر، به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
در وصیتنامهاش، با لحنی سرشار از عشق و مسئولیت، از مادرش یاد میکند و از برادرانش میخواهد که راه او را ادامه دهند:
«مادرم برای من زحمت بسیار کشید، اما من نتوانستم جواب زحمات او را به نیکی بدهم... چگونه جبهه را رها میکردم که تمامی کفر برای نابودی اسلام بسیج شده بود... از برادرانم میخواهم که اسلحه بر زمین افتادهی مرا بردارند و از اسلام دفاع کنند.»
پیکر مطهر این شهید عزیز در گلزار شهدای نجمآباد آرام گرفته و میعادگاه دلهای عاشق و دوستداران راه حق شده است؛ نشانی از صداقت، فداکاری و ایمان در دل تاریخ این سرزمین.
انتهای پیام/
