«به آینده انقلاب امیدوارم؛ خون، راه را نمایان میکند نه هدف را»
رزمندهای جوان در هفتم مرداد ۱۳۶۱، از داخل چادر گروه ویژه، با قلبی سرشار از ایمان و تکلیفمداری، وصیتنامهای خطاب به پدر و مادر خود مینویسد؛ متنی که آمیختهای از امید به آینده انقلاب، دغدغه حفظ وحدت، شرمندگی از لطف مردم و آرزوی فدا شدن در راه خداست.
به گزارش نوید شاهد کرمان، این وصیتنامه برگرفته از دل روزهای آتش و ایمان است؛ جایی که یک رزمنده مؤمن، در میان محدودیت زمان و شرایط سخت جبهه، قلم به دست میگیرد تا آخرین حرفهای دلش را با خانواده در میان بگذارد. او با تأکید بر عشق به انقلاب اسلامی، ضرورت حضور جوانان در جبههها، حفظ وحدت در برابر دشمن و پاسداشت حجاب، مسیر روشن شهدا را ترسیم میکند و از خانواده میخواهد ادامهدهنده راهی باشند که با خون شهیدان معنا یافته است.
متن وصیت نامه شهید والامقام
بسمه تعالی
پدر و مادر عزیزم
پس از عرض سلام سلامتی شما را از درگاه متعال خاستارم من امروز روز ۷/۵/۶۱ است من از داخل چادر گروه ویژه دارم برایتان نامه مینویسم. چون وقت کم است تند تند نامه را مینویسم که بگویم حالم خوب است و هیچ مشکلی ندارم؛ و با توجه به این همه کمکهای مردمی به جبههها والله ما از این ملت که اینقدر به ما کمک میکنند شرمندهایم
پدر و مادر عزیزم هر وقت برای من ناراحت و دل نگران میشوید به بهشت زهرا بروید به یاد پدر و مادر شهدا بیفتید. والدین عزیزم عاشق این انقلاب باشید و سعی کنید پیام خون شهیدان را زنده نگاه دارید. به جبهه خیلی کمک کنید.
من کمی از اساتید و برخی دانشجوها ناراحت هستم چرا که در این دانشگاه کسانی هستند که خود را برتر از مردم عادی میپندارند در حالی که فرزندان انقلاب که ارزششان بدون قیاس است در جبههها جان بازی میکنند
من هم مانند تمامی رزمندگانی که در جبههها میجنگید به آینده انقلاب امیدوارم وتمام این مسائل را تکلیف میدانم واز خداوند میخواهم توفیق بدهد و اگر او ما را پذیرفت آرزو دارم در این راه جان ناقابلم را فداکنم ولی این را نیز میدانم که خون نمایانگر راه است نه راه و هدف بلکه هدف برای نشان دادن والایش به خون احتیاج دارد. مراقب تفرقه باشید چرا که دشمن منتظر است از آب گل الود ماهی بگیرد
مادر عزیزم این تکلیف بوده که ما به اینجا بیاییم. هر جوانی که میتواند به جبهه بیاید و کار صدام و این جنگ را یکسره کند وظیفه دارد اینجا باشد.
برای من ناراحت نباشید بچههای زیادی اینجا هستند که از جان گذشتگیهای خارج از حدی میکنند من اینجا آمدهام تا انشالله با پیروز برگردم و اگر سرنوشتم این بود که کشته شوم در اینجا کشته میشوم.
خواهران عزیزم بدانید که حجاب شما باعث سربلندی من، خانواده و جامعهی ماست و باعث میشود که من در کوچه بازار با افتخار راه بروم
عزیزانم از راه دور دست و پایتان را میبوسم تا مرا ببخشید و امید عفو دارم ما را هم دعا کنید که خیلی محتاج به دعا هستیم.
انتهای پیام/
