عزیزانم؛ با صبرتان مشت محکمی بردهان دشمنان بزنید

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید «رمضان درزی»، یادگار حسین و خانم پانزدهم مرداد ماه سال ۱۳۴۳ در شهرستان فیروزکوه چشم به جهان گشود. اوتا پایان دوره ابتدایی درس خواند. تعمیرکار خودرو بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر پنجم مرداد ۱۳۶۲ در مهران توسط نیرو‌های عراقی به شهادت رسید. پیکر وی در منطقه ماند و بیستم دی ۱۳۶۲ پس از تفحص در بهشت‌زهرای شهرستان تهران به خاک سپرده شد.

دومین وصیت‌نامه شهید «رمضان درزی» را در ادامه می‌خوانید:

«باسمه تعالی»

پس از اقرار به وحدانیت خدا و رسالت خاتم النبیین (ص) و ولایت على‌ابن‌ابی‌طالب (ع) و با درود به همسر او، فاطمه و فرزندان او و با سلام و درود بر محضر مبارک حضرت بقیه‌الله‌الاعظم امام زمان (ع) و با درود و سلام بر نایب برحقش امام خمینی، این قلب تپنده امت جهان و با درود به روان پاک شهیدان راه فضیلت.

پدر و مادرم وصیت خود را چنین آغاز می‌کنم:

در آغاز چند نکته را به عنوان وصیت به رزمندگان عزیز اسلام و امت شهید پرور ایران عرضه می‌دارم؛ اول آنکه همیشه و در همه وقت گوش به فرمان امام باشید و قدر این نعمت الهی را بدانید و هیچ‌گاه از دستورات این رهبر کبیر و امید امت جهان به هیچ عنوان سرپیچی نکنید و همواره تحت لوای اسلام و با اعتصام به حبل‌الله در مقابل دشمنان اسلام و قرآن بایستید که اگر این‌گونه باشید پیروزید.

در آخر با پدر بزرگوارم و مادر مهربانم:

پدر و مادر جان اگر فرزند ناسپاس شما لیاقت این را داشت که در راه خدا شهید شود، شما بر شهادتش صبر کنید؛ صبرتان مشت محکمی بردهان منافقان از خدا بی‌خبر است؛ چرا که خداوند شما را بدین‌وسیله آزمایش می‌کند. پس بکوشید تا در این امتحان خود پیروز شوید.

به برادران و خواهران عزیزم می‌گویم: که‌ای عزیزان من سعی کنید از یاران صدیق اسلام و امام عزیز باشید و همان‌طور به همۀ دوستان و فامیل‌ها بگویید صبر داشته باشید و ناراحت نباشید، چون سرنوشت هرکسی «مردن» است چه بهتر که در راه خدا شهید بشود.

در آخر از همه دوستان اگر از من ناراحتی دیده‌اند از آنها خواهش می‌کنم کـه مـرا ببخشند.

دوست دارم همچون شیری در دل سنگر بمیرم نمی‌خواهم که در بستر بمیرم.

والسلام رمضان درزی هفتم مرداد ماه ۱۳۶۲