امّالبنین (س)؛ آینهای که مادران شهید در آن تجلی مییابند
«جعفر زارعی» فرزند شهید «اکبر زارعی» در سالروز وفات امّالبنین (س)، نوشت: سالروز وفات حضرت امّالبنین (س) یادآور بانویی است که با ایمان و معرفت خویش، سرمشق مادرانی شد که در روزگار ما ایثار را به زیباترین شکل معنا کردند.
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، «جعفر زارعی» فرزند شهید «اکبر زارعی» در سالروز وفات امّالبنین (س)، نوشت: در تقویم فرهنگی و اعتقادی ملت ایران، برخی مناسبتها تنها یک تاریخ نیستند؛ بلکه پنجرههایی به سوی حقیقتهایی عمیقتر و ریشهدارترند. سالروز وفات حضرت امّالبنین (س) از همین دست مناسبتهاست؛ روزی که یاد بانویی فداکار و تاریخساز را در دلها زنده میکند؛ بانویی که نهتنها مادر چهار شهید دشت کربلاست، بلکه الگوی جاودانهای برای تمام مادران شهدا و زنان صبور و مؤمن این سرزمین به شمار میآید.
امّالبنین (س) با ایمان، بصیرت و فروتنی مثالزدنیاش، در تاریخ اسلام تنها یک «مادر» یا «همسر امیرالمؤمنین (ع)» نیست؛ او مدرسهای از انسانسازی است. مدرسهای که در آن درس شجاعت، وفاداری، معرفت و «مادرانهترین شکلِ ایثار» تعلیم داده میشود. او بانویی بود که فرزندانش را نه برای دنیا، که برای یاری حقیقت تربیت کرد؛ و وقتی زمان امتحان فرا رسید، آنچنان در اوج معرفت قرار داشت که شهادت فرزندانش او را از مسیر رضای الهی خارج نکرد. این روحیه، امروز نیز در چهرهی درخشان مادران شهید ایرانی تجلّی دارد؛ زنانی که با الهام از آن بانو، ستونهای استوار مقاومت و پایداریاند.
در جامعه امروز ما، مادران شهدا تنها صاحبان یک عنوان نیستند؛ آنان راویان تاریخ معاصر، حافظان ارزشها و حاملان چراغی هستند که راه نسلها را روشن میکند. مادرانی که در لحظه وداع با فرزندانشان، با وجود قلبی لبریز از محبت، بر خواست الهی لبیک گفتند. آنان فرزندان خود را با شیر ایمان پروراندند؛ و هنگامی که این فرزندان راه شهادت را برگزیدند، مادران نیز با صبری زینبوار، در کنار آنها ایستادند و سهمی ارزشمند در شکلگیری فرهنگ مقاومت ایفا کردند.
امروز، سالروز وفات حضرت امّالبنین (س)، فرصتی است تا بار دیگر به نقش این مادران بزرگ در تاریخ انقلاب اسلامی بنگریم. اگر انقلاب و کشور، قامت استواری یافته است، یکی از دلایل آن، وجود همین مادرانی است که با اعتقادی ریشهدار، امید و ایمان را در جامعه تزریق کردند. این مادران نه تنها در لحظه فدا کردن فرزندانشان، بلکه در تمام دوران پس از شهادت نیز، به پرچمداران صبر و پیروزی تبدیل شدهاند. آنان با حضور در مراسم ملی، با سخنان آرام، اما نافذشان، و با رفتار متواضعانهای که برخاسته از ایمان عمیق است، روح مقاومت را در کشور زنده نگه داشتهاند.
در سالهای اخیر، بسیاری از مادران شهدا را در قاب رسانهها دیدهایم؛ دستهای لرزان، اما چشمان استوارشان، زبان گویای لحظاتی است که تاریخ را دگرگون کرده است. حضور آنان، تنها یادآور دوران دفاع مقدس نیست؛ بلکه نشاندهنده استمرار فرهنگ ایثار در دل جامعه ایران است. آنها در اوج داغ و اندوه، هیچگاه لب به گلایه نگشودند و با اقتدا به امّالبنین (س)، شهادت فرزندانشان را نه پایان راه، بلکه آغاز مسئولیت جدیدی دانستند: پاسداری از حقیقت و روایت آن برای نسلهای آینده.
امروز وقتی نام امّالبنین (س) را میشنویم، ناخودآگاه به یاد مادرانی میافتیم که در خانههای ساده خود، عکس فرزندان شهیدشان را همچون چراغی همیشه روشن، بر دیوار نگاه داشتهاند. هر کدام از این مادران، دفتری از تاریخ نانوشتهاند؛ تاریخی که نه در کتابها، بلکه در نگاهها و آهستهترین زمزمههایشان روایت میشود. مادرانی که با دلی داغدار، اما روحی سرشار از آرامش الهی، به مردم آموختند چگونه میتوان عاشق بود و عاشقانه ایستاد.
در سالروز وفات آن بانوی بزرگ، باید بیش از پیش قدر این مادران را دانست. آنان سرمایههای معنوی کشورند؛ زنانی که باید روایت زندگیشان شنیده، ثبت و حفظ شود. تکریم مادران شهدا نه یک مراسم تشریفاتی، بلکه ادای دین به حقیقتی تاریخی و نشانهای از تداوم راهی است که امّالبنین (س) با تربیت فرزندانی همچون حضرت عباس (ع) در آن پیشگام شد.
جامعهای که مادران شهید را ارج نهد، جامعهای است که ارتباطش با ریشههای هویتی و معنویاش را از دست نداده است. یاد این مادران، همچون قطره اشکی که بر گونه زمان میلغزد، طراوتی به فرهنگ ایثار میبخشد. همزمان یاد امّالبنین (س) همچون نسیمی روحبخش، عمق و جان تازهای به این فرهنگ میدهد.
در این روز، رسانهها، نهادهای فرهنگی، مراکز آموزشی و همه دستگاهها وظیفه دارند که چهره نورانی مادران شهدا و الگوی بیبدیل امّالبنین (س) را بیش از گذشته معرفی کنند. نسل امروز نیاز دارد بداند ایثار تنها یک واژه نیست؛ بلکه حقیقتی است که در زندگی زنان پاکنهاد و مادران شهید جلوه عملی یافته است. حقیقتی که میتواند در برابر سختیها، چراغ راه باشد و قدرت امیدبخشی را در دلها زنده نگه دارد.
در پایان، به روح ملکوتی حضرت امّالبنین (س) درود میفرستیم و در برابر مقام شامخ مادران شهدا، سر تعظیم فرود میآوریم. باشد که یاد و راه آنان، چراغ هدایت نسلهای آینده بماند؛ و ما نیز بتوانیم با فهم بخشی از عظمت صبر و ایمانشان، گامی کوچک در زنده نگه داشتن ارزشهای الهی و انسانی برداریم.
انتهای پیام/
