جوانی که مرگ سرخ را آگاهانه برگزید؛ پیمان حسین با اسلام و کاروان شهدا
شهید "حسین صولتی"، نوجوان بسیجی حکیمآباد، در وصیتنامهاش نوشت که برای دفاع از اسلام و یاری رزمندگان قرآن قدم در جبهه گذاشته است؛ جوانی که از پدر و مادرش خواست ناراحت نباشند، بر شهادتش افتخار کنند و اگر گریهای هست، برای شهیدان کربلا باشد. او در واپسین پیام خود، خانوادهاش را به عبادت، صبر و استقامت سفارش کرد و آرزو داشت پس از پیوستن به کاروان شهدا، در کنار سیدحمزه ولیالهی به خاک سپرده شود.
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید حسین صولتی نوجوانی بود از تبار سادهدلان جسور که دهم مرداد ۱۳۴۷ در روستای حکیمآباد زرندیه چشم به جهان گشود. درس را تا دوم راهنمایی ادامه داد، اما روح بیقرارش او را خیلی زود به جبهههای دفاع مقدس کشاند؛ تنها چهارده سال داشت که پس از طی دوره آموزشی ۴۵ روزه در بسیج، بهعنوان بسیجی گردان امام سجاد(ع) از لشکر ۱۷ علیبنابیطالب(ع) راهی میدانهای نبرد شد. پسری کمسنوسال اما بزرگ در نیت و باور، که حضورش در جبهه را دفاعی آگاهانه از اسلام میدانست. در یکم آذر ۱۳۶۲، در عملیات والفجر ۴ و در منطقه پنجوین عراق، بر اثر اصابت ترکش به آرزویش رسید و جام شهادت را نوشید. پیکر مطهرش پس از پانزده روز، در میان اشکهای خانواده و اهالی روستای حکیمآباد به خاک سپرده شد؛ نوجوانی که مرگ سرخ را نه حادثهای ناخواسته بلکه انتخابی عاشقانه میدانست و با شوقی قدسی، به قافله جاودانگان پیوست.
وصیتنامه شهید حسین صولتی
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَلَا تَقُولُوا لِمَن يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِن لَّا تَشْعُرُونَ»
اينجانب حسین صولتي، فرزند نعمت صولتي، ساکن حکيم آباد، با درود به روان پاک شهداي اسلام از اول تا آخر و با سلام به پدر و مادر مهربانم، برادران، خواهران، عموهايم داييهايم،پدر بزرگهايم، مادر بزرگهايم،عمههايم و خالههايم سلام ميرسانم.
چند کلمه را به عنوان وصيت نامه مينويسم.
پدر عزيز و مادر مهربانم، من براي دفاع از اسلام و ياري از رزمندگان قرآن به جبهه هاي نبرد حق عليه باطل قدم نهادم تا اينکه نسبت به خودم از حق دفاع کرده باشم. اي پدر عزيزم و مادر مهربانم شما براي من خيلي زحمت کشيديد و مرا بزرگ کرديد. من زحمتهاي شما را فراموش نميکنم. از اينکه نتوانستم از شما ياري و دستگيري کنم و زحمتهاي شما را جبران نمايم، ببخشيد و مرا حلال کنيد.
اي پدر و مادر مهربان، اي فاميلهايم، اگر خواستيد براي من گريه کنيد، براي شهداي کربلا گريه کنيد. من براي دفاع از اسلام و در راه حق کشته شدم و هيچ گونه ناراحت نباشيد و افتخار کنيد که چنين فرزندي در راه حق فدا کرديد. خداوند متعال براي شما توفيق سعادت و عبادت در راه خدا عنایت فرمايد و به شما صبر و استقامت عنايت فرمايد. امام را دعا کنيد.
اگر من شهيد شدم در پيش قبر سيّد حمزه ولي الهي دفنم کنيد. اين وصيت نامه را موقعي که خواستند، دفنم کنند براي مردم بخوانيد.
مرگ بر شوروي
مرگ بر آمريکا
مرگ بر اسرایيل
مرگ بر منافقين و صدام
