دست از دامان این رهبر همیشه بیدار و آگاه دست برندارید

به گزارش نوید شاهد کرمان، شهید سیّد محمّد ایران‌نژاد پاریزی متولد ۳ آذر ۱۳۴۸ در روستای پسوجان سیرجان بود. او در خانواده‌ای مؤمن و زحمت‌کش رشد کرد و تحصیلاتش را تا مقطع اول متوسطه ادامه داد. با وجود سن کم، علاقه و تعهدش به انقلاب اسلامی باعث شد بارها برای اعزام به جبهه تلاش کند؛ به‌طوری‌که حتی مخفیانه خود را به اهواز رساند تا از حضور در جنگ بازنماند.

وی به‌عنوان رزمنده‌ای شجاع و باایمان شناخته می‌شد و در ۲۲ بهمن ۱۳۶۴ در منطقه اروندرود بر اثر اصابت ترکش به سر به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای سیرجان به خاک سپرده شد. شهیدی نوجوان که با روحیه‌ای بزرگ، راه جهاد را برگزید و به اعلیٰ‌درجه شهادت نائل آمد.

در دامه توجه شما را به وصیت نامه شهید جلب میکنیم:

بسم‌الله الرحمن الرحیم
«الَّذِينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطانِ كانَ ضَعِيفاً»
«آنان‌که ایمان آورده‌اند، در راه خدا پیکار می‌کنند و آنان‌که کفر ورزیده‌اند، در راه ستمگران. پس با یاران شیطان پیکار کنید که نیرنگ شیطان همواره ناتوان است.»

چنان‌که آیه قرآن فرموده است، باید با یاران شیطان پیکار کرد. امروز یاران شیطان بزرگ ـ آمریکا ـ همان صدّام و صدّامیانی هستند که به کشور اسلامی ما تجاوز کرده‌اند و وارد خاک عزیزمان شده‌اند. بر ما واجب است با آنان پیکار کنیم و تا بیرون راندن آخرین نفرشان از این سرزمین مقدس، از پای ننشینیم. تا زمانی که جان در بدن داریم و آخرین قطره خون در رگ‌های ما می‌جوشد، نباید بگذاریم دشمنان خدا و پیامبران بر این ملت ستمدیده ظلم کنند، مردم بی‌دفاع را با سلاح‌های جهنمی به خاک و خون بکشند، شهرهای مرزی را ویران و ساکنانش را آواره کنند و به کودک و جوان و پیر رحم ننمایند. باید با این دشمن خدا و دشمن مردم مسلمان، با سختی و شدتی هرچه بیشتر پیکار کرد و آنان را از کشور اسلامی‌مان بیرون راند.

پیام و وصیت من به این ملت شهیدپرور آن است که دست از دامان رهبر همیشه بیدار و آگاه‌تان برندارید. این رهبر هرگاه دشمنان اسلام توطئه‌ای کردند، با رهبری خردمندانه‌اش اسلام را از شرّ آنان حفظ نمود. ای ملت شهیدپرور! اگر سعادت دنیا و آخرت می‌خواهید، همیشه گوش به فرمان رهبر عزیزمان امام خمینی باشید و همچون گذشته مسجدها را خالی نگذارید و در صحنه حضور داشته باشید.

پیام من به خانواده خودم این است: ای همسر عزیزم! تو باید همچون حضرت زینب(س) استوار و صبور باشی.
اگر فرزند من پسر شد، نامش را «مرتضی» و اگر دختر شد، نامش را «مریم» بگذارید. از تو می‌خواهم او را همچون حسین(ع) و زینب(س) تربیت کنی. می‌دانی که تنها آرزوی من شهادت در راه خداست. اگر شهادت نصیب من شد و پیکرم به دست دشمن نیفتاد، مرا در سیرجان، در بهشت زهرا دفن کنید. بر جنازه‌ام گریه نکنید؛ زیرا گریه شما دشمنان را شاد و دوستان را غمگین می‌کند.

وصیت من به مادر، خواهران و برادرانم این است که خداوند بزرگ به شما صبر عنایت کند و در مرگ من گریه نکنید.
و از شما آقای سیدجعفر می‌خواهم که به خانواده‌ام سرکشی کنید و نیازهای آنان را برآورده سازید.
والسلام.

با درود بر رهبر عالی‌قدرمان امام خمینی و سلام بر شهیدان حق از هابیل تا امروز.
والسلام.