شهیدی که ضدانقلاب گوشت تنش را خورد

به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید غریب اسارت «احمد وکیلی ناطق» ششم شهریور ۱۳۴۰ در روستای شهید آباد همدان متولد شد. وی سرانجام در تاریخ چهارم اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ در کردستان به دست ضدانقلاب به درجه رفیع شهادت نائل شد.

آقابالارمضانی از همرزمان این شهید گرانقدر در خصوص شهادت وی اینگونه روایت می‌کند:

احمد به دلیل اینکه سه بار به کردستان رفته بود و اطلاعات بیشتری از منطقه داشت در سنندج به عنوان راهنما عمل می‌کرد و همچنین تیراندازی او خیلی خوب بود و به عنوان تک تیرانداز نیز عمل می‌کرد. در اردیبهشت سال ۵۹ و در جریان عملیات آزادسازی شهر سنندج بعد از نبردی دلاورانه، مجروح شد و به اسارت کومله درآمد.  

زمانی که احمد به اسارت درآمد، لباس سبز پاسداری تنش بود و همین موضوع باعث شد تا اعضای کومله او را با بدترین شکنجه‌ها آزار دهند.

او ۷۵ روز زیر شکنجه بود. ابتدا به هر پایش نعل کوبیدند و او را برای آوردن چوب و سنگ به بیگاری بردند. پس از دادگاهی شدن به شکنجه و مرگ محکوم شد. دستش را از بازو بریدند و پس از یک معالجه سطحی با دستگاه‌های برقی تمام صورتش را سوزاندند.

بعد از اینکه او به زندان برگرداندند، مجدداً اعتراف گرفتن شروع شد. سوزاندن پوست بونش اول شکنجه ها بود. آنها پوست بدنش را سوزاندند تا پوست تازه جایگزین شود و بعد همان پوستهای تازه را می‌کندند که درد و سوزندگی‌ بیشتری داشت. بعد او را داخل دیگ آب نمک می انداختند. (مصداق نمک روی زخم پاشیدن آنجا معنا پیدا می کرد!)

احمد استقامتی مثال زدنی داشت و با وجود همه این شکنجه ها هیچوقت لب به حرف زدن باز نکرد. وقتی به زندان برمیگشت با وجود تمام دردی که قرآن می خواند.

وقتی نتوانستند حرفی از احمد بدست بیاورند مجدد او را به دادگاه بردند و به اعدام محکوم کردند. زخم های احمد را باز کردند و روی آنها نمک پاشیدند. بعد هم یک دیگ آب جوش را آماده کردند که زیرش آتش روشن کردند و احمد را داخل آن قرار دادند. 

احمد با وجود تمام زخمهایی که داشت و زجرهایی که دیده بودند همانجا نفس های آخر را کشید و به دیدار معشوق شتافت.

آن افراد گرگ صفت از جسد احمد هم نگذشتند، اعضایش را مثله کردند و جگرش را به خورد هم‌سلولی‌هایش دادند و مقداری را هم خودشان خوردند. 

انتهای پیام/