ناصر با پیکری مجروح به شهادت رسید

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید ناصر توکلی یکم فروردین ۱۳۵۱، در روستای گارماسه از توابع شهرستان فلاورجان چشم به جهان گشود. دانش آموز دوم متوسطه در رشته مکانیک بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و سرانجام ۲۸ فروردین سال ۶۷، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش مجروح و اسیر شد و پس از یک ماه بر اثر شدت جراحات در عراق به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

حسین موذنی سجزئی آزاده اصفهانی درباره خاطرات شهید ناصر توکلی گارماسه بیان می‌کند:

در ۲۷ فروردین ۱۳۶۷ به عنوان امدادگر بسیجی در فاو عراق به اسارت نیرو‌های بعثی درآمدم. سه روز در بصره در یک سالن مرغداری ما را بدون آب و غذا بدون کوچکترین تهویه و حتی رسیدگی نگهداشتند، پس از آن ما را به داخل شهر بصره همانند شهدای کربلا دوره می‌گرداندند و بعد به زندان الرشید بردند.

دو روز در استخبارات بودیم و سپس به زندان بغداد اعزام شدیم و ۳۷ روز در اتاق‌های ۱۲ متری تعداد ۵۰ نفر جای گرفتیم. در زندان یکی از همشهریان خودم به نام «ناصر توکلی» در خط به شدت مجروح شده بود و از آنجایی که امدادگر بودم نمی‌توانستم بی تفاوت باشم از طرفی لوازم درمانی و بهداشتی جهت مداوا نداشتم. 

به ناچار زیرپوشی داشتیم که با همراهی یکی از اسرا شسته و به ظاهر ضدعفونی کردیم و با آن زخم‌ها و جراحت‌های ناصر را شست و شو می‌دادیم، حال ناصر روزبه روز بدتر می‌شود و عفونت تمام وجودش را فراگرفته بود. وضعیت دردناک و وخیمی داشت. 

هرچه التماس عراقی‌ها می‌کردیم ناصر را به بیمارستان ببرند گوششان بدهکار نبود. در برخی از روز‌ها زیر کتف هایش را می‌گرفتیم و او را به محوطه زندان می‌بردیم تا حداقل در زیر آفتاب قدری نیرو به بدنش برگردد، اما افسوس که عمر ناصر در آنجا فقط ۱۷ روز بود و در اواخر اردیبهشت ۱۳۶۷ به شهادت رسید.

در یکی از روز‌ها که به سراغش رفتم و هم اتاقی هایش گفتند که ناصر را به بیمارستان بردند و به شهادت رسیده است.

رضا عادلی دیگر آزاده همبند ناصر توکلی در این باره می‌گوید:

شدت جراحات ناصر بسیار زیاد بود و تمام بدنش ترکش و زخم بود و هیچ امکاناتی به جهت درمانش نداشتیم در کنار جراحت‌ها دچار اسهال خونی هم شده و زندگی برایش تلخ و خسته کننده شده بود. در یکی از روز‌ها ناصر را به اصطلاح بیمارستان بردند ولی مشخص بود که پیکر سراسر مجروح و پر دردش دیگر روحی نداشت و به شهادت رسیده بود.