«ابراهیم اسماعیلی؛ فرزند بنوید که در راه عشق به وطن جاودانه شد»
به گزارش نوید شاهد گیلان، ابراهیم اسماعیلی در پانزدهم شهریور ۱۳۴۳ در روستای بنوید سفلی، از توابع شهرستان نایین، چشم به جهان گشود. او در خانوادهای مذهبی و پایبند به ارزشهای اخلاقی و دینی رشد کرد؛ خانوادهای که ایمان و صداقت را بنیان زندگی خود قرار داده بودند و این فضاسازی روحی، مسیر زندگی او را شکل داد.

از همان سالهای کودکی، ابراهیم با روحیهای پرانرژی و قلبی سرشار از محبت به مردم و وطن، خود را آماده مسئولیتهای بزرگ زندگی میکرد. او در نوجوانی و جوانی، با نگاهی عمیق به مسائل اجتماعی و اعتقادی، آماده شد تا در زمانی که کشور نیازمند فداکاری و ایثار بود، قدم در راهی بگذارد که هر لحظهاش آزمونی برای ایمان و غیرت بود.
با آغاز جنگ تحمیلی، ابراهیم تصمیم گرفت به جمع رزمندگان بپیوندد و بهعنوان بسیجی در دفاع از ارزشهای انقلاب و میهن حضور یابد. حضور او در جبههها، سرشار از شجاعت، آرامش و اخلاق حسنه بود؛ ویژگیهایی که نهتنها همرزمانش را تحت تأثیر قرار میداد، بلکه به الگویی از ایمان عملی و وفاداری به کشور تبدیل شد.
در پانزدهم تیر ۱۳۶۵، در جریان عملیات کربلای یک و در منطقه حساس فاو – امالقصر، ترکش دشمن به شکم و گردن ابراهیم اصابت کرد و او را به جمع شهدای عاشق وطن پیوند زد. پیکر مطهر او پس از انتقال به زادگاهش، در گلزار شهدای بنوید سفلی آرام گرفت تا یاد و نامش همچنان الهامبخش نسلهای بعد باشد.
ابراهیم اسماعیلی، فرزندی که در اوج جوانی عشق و فداکاری را انتخاب کرد، امروز یادآور ارزشهایی است که هرگز کهنه نمیشوند: ایمان، شجاعت و وفاداری به وطن.