یوسف عموزاده؛ نوجوان رشتی که در آتش شلمچه قامت بلند کرد»

به گزارش نوید شاهد گیلان، یوسف عموزاده در هفدهم شهریور ۱۳۴۷ در خانواده‌ای اصیل و زحمت‌کش از شهر رشت چشم به جهان گشود. پدرش، محمدحسن عموزاده، از کارکنان سازمان آب و برق بود؛ مردی آرام، دقیق و دلسوز که به انضباط و اخلاق شهره بود. مادرش، لیال، زنی مؤمن و سخت‌کوش، تربیت فرزندان را رسالت اصلی خود می‌دانست و نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت معنوی و مسئولیت‌پذیر یوسف داشت.

یوسف در دوران تحصیل، دانش‌آموز سوم متوسطه در رشته انسانی بود. معلمانش او را نوجوانی مؤدب، دغدغه‌مند و اهل مطالعه می‌شناختند؛ جوانی که نگاهش به مسائل کشور و مردم فراتر از سن و سالش بود. با شدت گرفتن جنگ تحمیلی و اعزام بسیاری از جوانان به جبهه‌ها، یوسف نیز بی‌آنکه درنگ کند تصمیم گرفت به عنوان یک بسیجی به میدان نبرد برود؛ تصمیمی که برخاسته از اعتقاد، غیرت و احساس مسئولیت او نسبت به وطن بود.

حضور یوسف در جبهه‌ها تنها یک حضور فیزیکی نبود؛ او با روحیه‌ای پرانرژی و باوری راسخ در کنار رزمندگان می‌جنگید و در سخت‌ترین شرایط، آرامش و اراده‌اش الهام‌بخش همرزمانش بود. شلمچه، این سرزمین آتش و فولاد، سرانجام آخرین صفحه از دفتر زندگی نوجوان رشتی را رقم زد.

در سوم بهمن ۱۳۶۵، در میانه نبردی سهمگین، اصابت گلوله و ترکش خمپاره به کمر و پهلوی او جانش را گرفت؛ اما ایستادگی‌اش را نه. پیکر مطهرش پس از انتقال به زادگاهش، در گلزار شهدای تازه‌آباد آرام گرفت؛ جایی که امروز هم بر مزارش، نشانی از نوجوانی دیده می‌شود که با قامتِ کوتاه، اما روحی بلند، راهی را انتخاب کرد که تنها دل‌های بزرگ توان رفتنش را دارند.

نام و یاد یوسف عموزاده، یادآور ایمان پاک، شجاعت جوانانه و مسئولیتی است که نسل‌ها از آن الهام می‌گیرند.