لبیک به ندای رهبر انقلاب؛ راه یک رزمنده تا شهادت

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «ساعد مهران‌پور» یکم فروردین ۱۳۴۳، در روستای محمدآباد از توابع شهرستان رودان چشم به جهان گشود. پدرش لطفعلی، کارگر بود و مادرش ملوک (فوت ۱۳۶۷) نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و دوم تیر ماه ۱۳۶۷، در فکه بر اثرعوارض ناشی از مصدومیت شیمیایی به شهادت رسید. پیکر او را در زادگاهش به خاک سپردند.

بسم ربّ الشهداء و الصدیقین

مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا
هرگز نمیرد آن‌که دلش زنده شد به عشق؛
ثبت است بر جریده عالم دوام ما…

اولین مرحله رسیدن به درجه والای شهادت، صداقت و ایمان است. شهدا با تقدیم هستی خود به اسلام، این حقیقت را ثابت کرده‌اند. برای هیچ‌ کس پوشیده نیست که این عزیزان به ندای «هل من ناصر ینصرنی» سالار شهیدان پاسخ مثبت دادند و جز عشق به شهادت، هیچ عامل دیگری نمی‌توانست این چنین در روحیه شهادت‌ طلبی جوانان مؤثر باشد.

بار دیگر از خطه شهیدپرور رودخانه، شهیدی به خیل شهدای تاریخ پیوست و مایه سربلندی این منطقه گردید.

شهید ساعد مهرانپور، فرزند لطفعلی، در روستای محمدآباد چشم به جهان گشود. دوران طفولیت خود را در همین روستا و با امکانات اولیه به تحصیل گذراند. پس از اتمام دوره ابتدایی، به دلیل نبود امکانات، ترک تحصیل کرد و برای امرار معاش به کارهای روزمره پرداخت.

وی در تاریخ هجدهم مرداد ۱۳۶۵ به خدمت مقدس سربازی اعزام شد. پس از پایان دوره آموزش عمومی، دوره تخصصی ۴۵ روزه را در لشکر ۷۷ خراسان پشت سر گذاشت و سپس راهی میادین نبرد گردید. با قلبی آکنده از عشق و محبت به وطن، مبارزه با کافران بعثی را آغاز کرد.

در نخستین مرحله حضورش در جبهه، از ناحیه پا مجروح شد؛ اما با اخلاص تمام و بدون آنکه خانواده را مطلع سازد، پس از بهبودی با قامتی افراشته و روحیه‌ای شاد دوباره به جبهه بازگشت تا در راه دفاع از میهن به مبارزه ادامه دهد.

سرانجام، به خواست الهی و با لبیک‌ گفتن به ندای امام حسین (ع) و یاری رهبر کبیر انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره)، پس از ۲۱ ماه حضور در خط مقدم و در حالی که سمت آرپی‌جی‌زن واحد خود را بر عهده داشت، در تاریخ بیست و دوم تیر ماه ۱۳۶۷ در کربلای فکه شربت شهادت را نوشید؛ شهادتی که نشانگر درجه بالای اخلاص و شجاعت این جوان سلحشور بود.

یادش گرامی و راهش پررهرو باد.

انتهای متن/