مرصاد نصیبم نشد اما تقدیر، شهادت دوستانم را رقم زد

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، من محمد نظری جانباز ۴۰ درصد هستم. در سال ۱۳۶۷ مجروح شدم، البته قبل از آن هم از سال ۱۳۶۰ به‌طور متوالی و دوره‌ای در مأموریت‌های مختلف در مناطق غرب و جنوب کشور حضور داشتم. ما جمعی از دانشجویان دانشکده افسری بودیم که به‌صورت دوره‌ای برای انجام مأموریت‌های آموزشی و عملیاتی اعزام می‌شدیم تا هم آموزش ببینیم و هم تجربه عملی کسب کنیم.

در سال ۱۳۶۷ و هم‌زمان با عملیات مرصاد، حدود ۲۵ نفر از دانشجویان دانشکده افسری در اردوگاه امامزاده هاشم آموزش جنگ‌های عملیاتی را پشت سر گذاشتیم تا آماده اعزام به منطقه شویم. اما پیش از اعزام، در مسیر جاده هراز، خودروی ما دچار سانحه شد. متأسفانه در آن حادثه هشت نفر از دوستان و هم‌رزمانم به شهادت رسیدند و بقیه، از جمله من، مجروح شدیم.

من را به بیمارستان خانواده تهران منتقل کردند. از ناحیه کمر و طحال آسیب دیدم، لگنم شکست و پایم نیز صدمه دید. حدود هشت ماه در بیمارستان بستری بودم و نزدیک به یک سال به‌صورت متناوب تحت درمان قرار داشتم تا توانستم بهبود نسبی پیدا کنم.

به‌راستی دوران جنگ سراسر خاطره است؛ پر از ایثار، مردانگی و غیرتی که در وجود رزمندگان موج می‌زد. جوانان آن روزگار با همه وجود برای حفظ انقلاب و میهن اسلامی از جان و مال خود گذشتند. من هم افتخار می‌کنم که در آن مقطع حساس توانستم دین خود را به خدا و انقلاب ادا کنم و به سهم خود در پاسداری از میهن عزیزم نقشی داشته باشم.

در ادامه فیلم گفت‌و‌گو را ببینید:

انتهای پیام/