عمو حسن، دلگرمی یک آسایشگاه بود

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید «حسن عزیزی» در سال ۱۳۱۳ در روستای میلاجرد متولد شد، با پیروزی انقلاب اسلامی و با هجوم دشمن به خاک اسلامی او که پایه‌گذار بسیج در روستا بود، خود نیز عازم جبهه شد. در تاریخ ۱۳۶۴/۱۰/۱۶ در سنگر کمین، او و هم‌سنگرانش به محاصره دشمن درآمدند و نامشان به‌ عنوان مفقودالاثر اعلام شد و چند ماه بعد صلیب سرخ نام ایشان را به عنوان اسیر ثبت کرد. او که در زندان رژیم بعث نیز دست از اهداف مقدس خود بر نداشته بود همواره تحت شکنجه‌های سخت دشمن قرار می‌گرفت تا اینکه به سبب جراحات وارده به درجه رفیع شهادت نائل آمد‌. دشمن پیکر مطهرش را غریبانه در قبرستان اسراء واقع در شهر رمادیه به خاک سپرد تا اینکه پیکرش پس از سال‌ها در ۳۰ تیرماه ۱۳۸۱ به میهن بازگشت.

ایوب فانی از آزادگان همدانی روایتی از شهادت «عموحسن» را بیان می‌کند.

حسن عزیزی آزاده‌ای بود که در کمپ ۱۷ تکریت در کنار ما بود و چون از همه اسرا سنش بالاتر بود به ایشان عمو حسن می‌گفتیم. عمو حسن از بسیجی‌های اراک بود که مرد مهربانی بود و همه او را به خوش اخلاقی و خوش برخوردی می‌شناختند.

سنش از همه بیشتر بود و همه احترام زیادی برایش قائل بودند. عمو حسن همچون بسیاری دیگر از آزادگان بیماری اسهال گرفت و زمین گیر شد. هیچ یک از اسرا دلش نمی‌خواست اتفاقی برای عموحسن مهربان اسایشگاه بیفتد چراکه او قوت قلب و امید ما بود ولی بیماری تمام توان عمو حسن را تحلیل برد و او را به شهادت رساند و از عمو حسن برای ما فقط یک نام ماند. 

همه در داغ شهادت عمو حسن غمگین و ناراحت بودند و پنهانی در شهادتش اشک می‌ریختند چراکه عموحسن فقط یک همبند نبود بلکه او پشت و پناه اسرا بود.

انتهای پیام/