یادداشتی به مناسبت ۱۵ آبان، سالروز شهادت سردار بیادعا «حاج صارم طهماسبی»
«حاج صارم طهماسبی»، مردی از تبار ایمان و ایثار، از زندان ساواک تا جبهههای جنوب لبنان، راه حقیقت را بیادعا پیمود. با پنجاه ماه اسارت و هفتاد درصد جانبازی، هرگز خم نشد و زخمهایش را به نیایش بدل کرد. او چراغی بود در دل شب، که با سکوتش تاریخ ساخت و با ایمانش جاودانه شد.
به گزارش نوید شاهد ایلام؛ در سرابباغ آبدانان، کودکی چشم به جهان گشود که قرار بود طوفانی از ایمان و ایثار باشد. «حاج صارم طهماسبی»، نه فقط یک نام، بلکه یک مسیر است؛ مسیری از نوجوانی تا شهادت، از زندانهای ساواک تا سنگرهای جنوب لبنان، از کلاسهای نهجالبلاغه تا میدانهای آتش و خون. او از همان آغاز، دل به آرمانهای بلند بست؛ نه برای شهرت، نه برای قدرت، بلکه برای حقیقت. در لبنان، در کنار شهید چمران، آموخت که مبارزه فقط با اسلحه نیست، بلکه با ایمان، با عشق، با فهم عمیق از انسانیت است. پنجاه ماه اسارت، هفتاد درصد جانبازی، سالها درد و رنج...، اما هیچگاه خم نشد، هیچگاه شکایت نکرد. او از آن مردانی بود که درد را به دعا تبدیل میکرد، و زخم را به زیارت؛ و امروز، ما ماندهایم و خاطرهی مردی که در سکوت، تاریخ ساخت.
ایثار و استقامت او پیامی است برای نسل امروز، ای نسل جوان، ای فرزندان فردا... اگر میخواهید آزاد باشید، باید آزادگی را بفهمید. اگر میخواهید بزرگ شوید، باید بزرگی را در دلهای فروتن بجویید.
حاج صارم طهماسبی به ما آموخت که قهرمان بودن یعنی در سختترین لحظات انسان ماندن. در دنیایی پر از هیاهو، صدای مردان بیادعا را بشنوید. آنها چراغ راهاند.
مطالعه کنید، بیندیشید، و برای آرمانهای انسانی بجنگید؛ نه با نفرت، بلکه با نور.
شعر پایانی: «سردار بیصدا»
در سرابباغ، نغمهای آغاز شد
با خون و ایمان، قصهای ساز شد
چمران کنارش، دل به میدان زد
صارم، به قلب شب، چراغی زد
پنجاه ماه در بند، اما رها
هفتاد زخم، ولی پر از دعا
نهجالبلاغه، بر لبانش جاری
در دل شبها، نوری انقلابی
ای شهید،ای سردار بیصدا
نام تو مانَد، تا ابد، تا خدا
در دل تاریخ، جاودانه شدی
با نفس حق، همزمانه شدی
یادداشت از طرف دفتر امام جمعه شهرستان آبدانان
انتهای پیام/
