نگاهی به زندگی شهید کاظم یعقوبی؛
در روز جشن ستم، جوانی برخاست تا عدالت را فریاد کند
هنگامه پاییز ۱۳۵۷، هنگامی که مزدوران شاه جشن میگرفتند، "محمدکاظم یعقوبی"، جوانی از تبار ایمان، بیهراس از مرگ، برای دفاع از مردم دل به آتش زد. گلولههای ستم جسمش را خاموش کردند اما روحش چراغ راه نسلی شد که فریاد آزادی را از زبان او شنید.
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، در روزهایی که رژیم ستمشاهی در تباهی و غرور غرق بود، جوانی مؤمن از دیار اراک، با قلبی لبریز از ایمان و شجاعت، فریاد حقطلبی را سر داد و به دیدار معبود شتافت.
شهید محمدکاظم یعقوبی در دوم مهرماه سال ۱۳۳۷ در خانوادهای مذهبی و مؤمن در شهر اراک چشم به جهان گشود. دوران کودکی و نوجوانی خود را در دامن پدر و مادری متدیّن و در محیطی سرشار از عشق به اهل بیت(ع) سپری کرد. او از همان سالهای نخست جوانی، حضوری پررنگ در مجالس مذهبی و جلسات تفسیر قرآن داشت و با بینشی عمیق، از انحراف و وابستگی رژیم پهلوی به استکبار جهانی اظهار بیزاری میکرد.
محمدکاظم جوانی صادق، متین و مردمی بود؛ سخنش از صداقت و ایمان لبریز بود و در میان دوستان به اخلاق نیک و غیرت دینی شهره بود. با اوجگیری نهضت امام خمینی(ره)، او نیز در صف نخست راهپیماییها و اعتراضات مردمی اراک قرار گرفت و با توزیع اعلامیههای انقلابی، صدای امام را در میان مردم طنینانداز میکرد.
روز سیزدهم مهرماه ۱۳۵۷ که رژیم ستمشاهی جشن «روز پلیس» برگزار کرده بود، محمدکاظم همراه یکی از دوستانش برای مقابله با مأموران مسلح رژیم وارد پایگاه آنان در خیابان حصار اراک شد. در جریان درگیری، گلولهای به او اصابت کرد و پس از انتقال به بیمارستان، روح پاکش به ملکوت اعلا پیوست.
پیکر مطهر این شهید انقلاب اسلامی با حضور گسترده مردم مؤمن و انقلابی در گلزار شهدای اراک به خاک سپرده شد تا یاد و نامش بهعنوان یکی از نخستین شهیدان نهضت اسلامی در این دیار برای همیشه زنده بماند.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
