جوان بروجردی که دفاع از خرمشهر جاودانه شد

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، در نخستین دقایق سال نو، دعای «یا مقلب القلوب و الابصار» هنوز بر لبان خانواده بود که در فضای شادی و مهربانی سال ۱۳۰۸، کودکی چشم به جهان گشود؛ کودکی که سال‌ها بعد، نامش در دفتر شهیدان آزادی ثبت شد.

 

 

او در دامان پدر و مادری مؤمن، مهربان و زحمت‌کش در شهر سوسنگرد پرورش یافت. دوران کودکی و نوجوانی‌اش با تلاش و پاکی گذشت و در جوانی با ساده‌زیستی و اخلاص، زندگی مشترک خود را آغاز کرد. ثمره‌ی این ازدواج، شش فرزند بود که به عشق پدر و به یاد ایمانش بالیدند.

در سال‌های پیش از جنگ، بروجردی همچون بسیاری از مردم خوزستان، مردی آرام، خانواده‌دوست و اهل کار بود؛ اما با آغاز جنگ تحمیلی، آرامش خانه‌اش را کنار گذاشت و به میدان غیرت و ایثار قدم نهاد.

در مهرماه ۱۳۵۹، هنگامی‌که دشمن بعثی با بمباران و گلوله‌باران بی‌وقفه شهر خرمشهر را هدف گرفته بود، رجب بروجردی در ستاد مقاومت مردمی شهر فعالیت داشت و با جان و دل برای پشتیبانی از رزمندگان، امدادرسانی به مجروحان و انتقال تدارکات تلاش می‌کرد.

با شدت گرفتن حملات، خانواده‌اش را به پشت جبهه فرستاد اما خود در شهر ماند. او به صف نیروهای مردمی مقاومت خرمشهر پیوست و تا آخرین لحظه از خاک وطن دفاع کرد.

در دوازدهم مهرماه سال ۱۳۵۹، در حالی‌که تنها سیزده روز از آغاز جنگ می‌گذشت، در جریان بمباران خرمشهر به شهادت رسید و پیکر پاکش در شهر آبادان به خاک سپرده شد.

رجب بروجردی از آن مردانی بود که نه فرمانده بود و نه نظامی، اما ایمان و غیرتش، او را تا آخرین نفس در کنار رزمندگان نگه داشت. یادش، یاد همه‌ی مردانی است که با دستان خالی از شهرشان دفاع کردند تا خرمشهر، نماد مقاومت ایران باشد.

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی