از شهادت پدر تا جانبازی مادر، همه چیز برای وطن

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید ناصر خاکی‌داودی» هفتم خرداد ۱۳۴۵ هم‌زمان با ماه رمضان در روستای لطفعلی‌آباد بابل به دنیا آمد. شعبانعلی و زهرا او را در آغوش گرفتند و به‌خاطر فرزندی که حالا بعد از سال‌ها نذر و نیاز داشتند، شکر خدا را به جای آوردند. پدربزرگ اسمش را انتخاب کرد.

شهادت پدر و جانبازی مادر

پدرش کشاورز بود. برای آنکه زندگی‌اش را بگذراند، به بابل رفت. ماشینی خرید و شد راننده. ناصر به درس و مدرسه علاقه داشت. مادر در خانه به او کمک می‌کرد تا کتاب‌ها را بخواند. به مدرسه رفت. در یادگیری از دوستانش جلوتر بود. تا سوم راهنمایی به درسش ادامه داد.

او به همراه پدرش، در کمک به نیرو‌های مردمی و حمل مجروح در درگیری‌های جنگل آمل که منافقین به راه انداخته بودند، نقش زیادی داشتند.

برای سربازی به ارتش رفت. چند ماه شاهرود و حدود یک ماه در لشکر هشتاد و هشت زاهدان ماند. بعد رفت پنجوین. چند بار مجروح شد. یک بار چشم و دستش آسیب دید و در بیمارستان صحرایی بستری شد. دفعه آخر در بیمارستان ارتش کرمانشاه بستری‌اش کردند. خانواده برای دیدنش رفتند. هواپیما‌های بعثی بیمارستان را بمباران کردند. پدر و خانواده عمویش همان‌جا شهید شدند. مادرش جراحت زیادی برداشت. او و ناصر را به تهران منتقل کردند. ناصر شهید می‌شود و مادر نیز لایق می‌شود تا افتخار جانبازی را داشته باشد.

آرزوی دیرینه ناصر در نوزدهم مهرماه ۱۳۶۵ تحقّق یافت و او به دوستانش محلق گردید. پیکرش پس از تشییع در گلزار شهدای روستای لطفعی‌آباد بابل به خاک سپرده شد.

انتهای متن/