وصیت نامه شهید «حمیدرضا مرادی»
اطاعت از ولایت فقیه، رمز پیروزی اسلام است
شهید «حمیدرضا مرادی» از پاسداران وظیفه و فرزندان غیور شهرستان دالاهو بود که در راه دفاع از ارزشهای انقلاب اسلامی و آرمانهای امام حسین (ع) گام نهاد. او در وصیتنامهاش، اطاعت از ولایت فقیه و همراهی با روحانیت را رمز پایداری امت اسلامی دانسته و از خانوادهاش خواسته بود از شهادتش جز افتخار چیزی احساس نکنند.
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید «حمید رضا مرادی» سوم مهرماه ۱۳۵۱ در شهرستان دالاهو دیده به جهان گشود. پدرش خان بابا و مادرش کشور نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. پاسدار وظیفه بود. هفتم مرداد ماه ۱۳۷۰ در شاهان زادگاهش هنگام مأموریت دچار سانحه رانندگی شد و به شهادت رسید. مزار شهید در گلزار شهدای روستای بدرهای تابعه شهرستان اسلام آباد غرب واقع است.
متن وصیت نامه شهید
به نام خداوند بخشنده مهربان
با سلام و درود به پیشگاه معظم امام زمان (عج) و نایب بر حقش امام امت قلب تپنده اسلام و امت شهید پرور اسلامی ایران. سلام گرم خود را که از اعماق وجودم بر میخیزد تقدیم امت حزب الله و خانواده گرامی خودم مینمایم.
اینجانب حمیدرضا مرادی افتخار میکنم که در راه حق تعالی جهاد نموده و سپس شربت شیرین شهادت را به دست مبارک اباعبدالله الحسین بنوشم. این حقیر از زمانی که خود را شناختم خدای خود را شناختم و سپس با شناخت کامل در راهش قدم نهادم و برای تحقق بخشیدن به «ندای هل من ناصر ینصرنی» حسین پا به جبهه نهادم.ای حسین جان! ما لیاقت در رکاب بودنت را نداشتیم ولی، چون کُل یوم عاشورا وَ کُلُّ أَرضِ کربلا» است، این امید را یافتیم که با قدم نهادن در جبهه با تو محشور شویم. بارها این حقیر گفته و باز هم ندای شهادتین را از ته دل بر آورده و میگویم اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً رسول الله و اشهد ان على ولی الله، باشد که در رحمت خدای تبارک و تعالی به سوی ما باز شود.
این حقیر مانند هر شهید به خون غلطیدهای چند رهنمود برای امت اسلام دارم که امیدوارم به عمل برسانند.
اول اطاعت از ولایت فقیه است، چون اطاعت از خدای و رسول و ائمه اطهار است.
دوم با بودن خود در صحنههای اجتماعی -سیاسی مانع از بطلان خون پاک شهدا شوند.
سوم جدایی از روحانیت هرگز اتفاق نیفتد، چون روحانیت وارث انبیا و ائمه هستند.
اینک سخنی چند با عموی عزیزتر از جانم و مادر شیرینتر از جانم که چه فداکاریها و از خود گذشتگیها که از خود نشان ندادید و این حقیر را با لطف خداوند کریم بزرگ نمودید و تحویل جامعه دادید تا در راه خدا و اسلام و قرآن عزیز بجنگد انشالله که فرزندتان را حلال کنید و از مرگ من ناراحت نباشید. چرا که در راه خدا کشته میشوم و شما نیز باید به این شهادت افتخار آمیز، افتخار کنید.
این وصیت نامه در ساعت ۷ غروب شب حمله در تاریخ ۲۶ بهمن ماه ۱۳۶۹ نوشته شده است.
انتهای پیام/
