خاطرات یک رزمنده از مأموریت در سوریه و زیارت اماکن مقدس لبنان

دیدارهایی در حرمل و بعلبک

در هفتم شهریور، به همراه برادران مقر «الخُرین» به سمت «حرمل» حرکت کرد. مأموریت داشت به بعلبک، اما وسیله‌ای نبود. پس با همان گروه راه افتاد. در حرمل، به مقر بچه‌های خودمان رسیدیم و ناهار را در کنار آنها خوردیم. پس از دیدار از کتابخانه و زیارت «نبی یوسف(ع)»، به سراغ «قبر حرمل» رفتیم؛ همان زن فرعون که اکنون تنها آثار باستانی عظیمی از آن به جا مانده است. آن روز، در رودخانه‌ی حرمل با برادر خسرو چپردار عکس هم انداختیم.

زیارت‌های شهریور ماه

پنجشنبه دهم شهریور، ساعاتی بین ۱۱ تا ۱۲ با برادران سپاه و بسیج، به زیارت حضرت هابیل(ع) رفتیم. پس از آن، نوبت به زیارت ام‌سلمه، همسر پیامبر(ص)، و فضه، کنیز حضرت زهرا(س) رسید.

شب جمعه سوم شهریور نیز، زیارتی پی در پی داشت: زیارت ام‌حبیبه، همسر پیامبر(ص)، ام‌سلمه (وصی حضرت زهرا) و در پایان، زیارت با شکوه حضرت زینب(س).

اما فردای آن شب، یعنی چهارم شهریور، با چند تن از برادران سپاه و بسیج راهی بعلبک شدیم تا آرامگاه خولا، دختر چهارماهه‌ی امام حسین(ع) را زیارت کنیم. پس از این زیارت، از کاخ فرعون نیز بازدید کردیم.

در همان روز سوم شهریور، زیارت‌های دیگری نیز در کارنامه ثبت شد: زیارت حمیده بنت مسلم بن عقیل(ع)، زیارت بنت نُمَیس (همسر جعفر طیار)، و نیز زیارت ضریح ام‌الحسن بنت الامام الحسن(ع) و مصیونه بنت الامام حسن(ع).

پایان مأموریت و خاطره‌ای تنها

شب جمعه هشتم مهر، از زینبیه به تنهایی رفتم تا سیدالمقداد، یکی از اصحاب بزرگوار پیامبر(ص)، را زیارت کنم. در آن خلوت و سکوت، یاد همه‌ی عزیزان را کردم. خداوند قبول کند.

سرانجام، در غروب یکشنبه دهم مهر، ساعت هشت شب به وقت لبنان (نیم‌شب به وقت ایران)، سوار هواپیما شدیم تا به مأموریت سه‌ماه و نیمی که در ۲۳ فروردین آغاز شده بود، پایان دهیم.

این خاطرات، بیش از هر چیز، گواهی می‌دهد بر هم‌آمیزی ایمان و تکلیف در آن روزگار؛ زمانی که زیارت قبور اولیای خدا، روحیه‌ی رزمندگانی را تقویت می‌کرد که در جبهه‌ای دور از وطن می‌جنگیدند.