شهید اسمعیل بیک دامغانی: ما وارث خون شهیدانیم

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ، شهید «حسن اسمعیل بیک دامغانی» هشــتم شهریور ۱۳۳۸، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش حسین و مادرش بتول نام داشت. تا چهارم متوســطه درس خواند و به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت.  

 خصوصیات اخلاقی او زبانزد خاص و عام بود، انسانی پاکدامن و آزاداندیش که پیش از انقلاب، حضوری گسترده در تظاهرات داشت و در تسخیر لانه جاسوسی نیز نقشی بسیار فعال ایفا کرد. پس از پیروزی انقلاب، در روز‌های نخست تشکیل سپاه پاسداران، همواره در انجام کار‌ها و ماموریت‌های حساس پیش‌قدم بود.

 مادر شهید، در آخرین لحظات دیدار با حسن، احساس نگرانی خاصی داشت که اشک‌هایش را جاری شده بود. شهید حسن، در مقابل او ایستاد و با مهربانی گفت: مادرم، فرزند تو تنها متعلق به تو نیست؛ او متعلق به خدا، دینش و عقیده‌اش نیز هست. اگر من شهید شدم، بر من گریه نکنید و خدا را شکرگزار باشید.

شهید اسمعیل بیک از افراد بسیار مخلص بود که همیشه عشق و علاقه وافر خود را به پیامبر و ائمه اطهار نشان می‌داد. در تمام طول زندگی با عشق و علاقه در خدمت مستضعفین و مردم فقیر بود. در تمام طول زندگی در هیئت‌ها و مجالس مذهبی شرکت می‌کرد.

وی پس از گرفتن دیپلم وارد سپاه شد و جزو گردان سپاه پاسداران شد. پس از دیدن دوره اسلحه شناسی و اسلام شناسی، از طرف سپاه به ماموریت اعزام شد. سر انجام در روز ۲۳ شــهریور ۱۳۵۹، با سمت فرمانده گردان در سردشت توسط گروه‌های ضدانقلاب شهید شد؛ و در روز ۲۵ شهریور همان سال، پیکر پاکش گلباران شد و به معبود پیوست مزار او در قطعه ۲۴ گلزار شهدا بهشت زهرای زادگاهش واقع است.

فرازی از وصیت نامه شهید

شهید دامغانی، پیش از شهادت خود، به اطرافیان خود چنین گفته بود: مگر شهید باهنر نفرمودند ما وارث خون شهیدان قبل و بعد از انقلاب هستیم. پس امروز باید همه ما برای اسلام، قرآن و ولایت فقیه، جان نثار کنیم. با شعار دادن نمی‌توان جان را در طبق اخلاص گذاشت.