روایتی از زمانه شهید کارمند «منصور یزدی»

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید «امیرمنصور یزدی» یادگار غضنفر و سکینه پنجم اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۹ در سحرگاه میلاد حضرت فاطمه زهرا (س) در خانواده‌ای مذهبی و متوسط در شهرری چشم به جهان گشود. او کوچکترین فرزند خانواده بود و دوران کودکی خود را در کنار دو برادر و یک خواهر سپری کرد. خانواده‌اش با وجود مشکلات اقتصادی، از نظر ایمان و اخلاق، سرشار از محبت اهل بیت(ع) بودند.

تربیتی که در شکل‌گیری شخصیت مذهبی و انقلابی او نقش بسزایی داشت از همان دوران کودکی، نشانه‌های عشق به دین و اهل بیت در چهره و رفتار امیر نمایان بود. در هفت سالگی روزه می‌گرفت و در ایام محرم بچه‌های هم سن و سال خود را در حیاط خانه جمع می‌کرد، نوحه‌سرایی می‌کرد و با زبان کودکانش مراسم عزاداری برپا می‌کرد.

هیاتی که او با هم محلی‌هایش پایه گذاری کرد، بعد‌ها به نام هیات کودکان شناخته شد و هنوز هم در ایام محرم مراسم سوگواری برگزار می‌کند. امیر منصور، دوران تحصیل را با موفقیت طی کرد و دیپلم گرفت از همان نوجوانی به مطالعه کتاب‌های مذهبی علاقه‌مند بود و آموزش قرآن را با جدیت دنبال می‌کرد.

در روز‌های پُرشور انقلاب اسلامی او و یارانش با پخش اعلامیه‌های امام خمینی (ره) در شهرری حضوری فعال داشتند و شب‌ها تا سحر برای پیروزی نهضت اسلامی تلاش می‌کرد. در آزادسازی شهرری از چنگال عوامل رژیم شاه که در آرامگاه رضا خان ملعون تجمع کرده بودند نقش موثری ایفا کرد پس از اخذ دیپلم تصمیم به خدمت سربازی گرفت.

این دوره را در پادگان‌های عجب شیر و خوی گذراند و در آنجا به عنوان امام جماعت پادگان شناخته شده بود. رفتار شایسته و ایمان عمیقش تحسین فرماندهان را برانگیخت و سبب شد تا بیش از مدت معمول در خدمت باقی بماند. با پایان خدمت روح بی‌قرارش نتواست از فضای جهاد و مقاومت دور بماند ابتدا به کردستان رفت و با نیرو‌های تحت امر شهید مصطفی چمران همکاری کرد.

پس از آن بصورت داوطلبانه بار‌ها عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد و در کنار رزمندگان اسلام جنگید در همین دوران به استخدام بنیاد شهید انقلاب اسلامی درآمد و با تعهد و عشق به خانواده ها‌ی معظم شهدا خدمت می‌کرد. این شهید گرانقدر نوزدهم اسفند ماه سال ۱۳۶۲ در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است.

انتهای پیام/