وحدت نه فقط یک شعار، که جوهره بقای یک ملت است
اما در این میان، حماسهای هست که کلمه به کلمه آن، با جوهر وحدت نگاشته شده؛ حماسه ۱۲ روزه دفاع مقدس. در آن روزهای پرالتهاب، وقتی که صدای پای دشمن تا پشت دروازههای میهن رسیده بود، این تفاوتها نبود که فریاد میکشید، بلکه ندای «یکی شدن» بود که از حنجره تک تک ایرانیان برمی خواست.
در آن ۱۲ روز سرنوشت ساز، از هر قوم و قبیله، با هر لهجه و گویش، شیعه و سنی، همه و همه، در یک صف واحد و با یک هدف مشترک، سینه به سینه دشمن ایستادند. نه لباسها تعیین کننده بود، نه نام و نشانها، تنها عشق به میهن و ایمان به پروردگار بود که در قلبها میتپید و ارادهها را پولادین میساخت. آن صحنه ها، بهترین درس وحدت را به نسلهای بعد آموخت؛ درسی که میگوید در برابر تهدیدهای بیرونی، راهی جز همدلی، همبستگی و فراموش کردن اختلافات داخلی نیست.
آن ۱۲ روز، سند زندهای است که به ما یادآور میشود وحدت، در لحظههای بحرانی، تبدیل به قدرتی میشود که هیچ نیرویی یارای مقابله با آن را ندارد. بیایید در این هفته مبارک، با مرور آن حماسههای جاوید، بار دیگر اهمیت این گوهر گرانبها را درک کنیم و بکوشیم این آتش مقدس وحدت را، همواره در کانون قلبهایمان روشن نگه داریم. باشد که با تأسی به آن روحیه والا، فردایی روشنتر و مستحکمتر برای ایران عزیزمان رقم بزنیم.
انتهای پیام/
