سرباز ژاندارمری که در پاوه جانش را فدای میهن کرد

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید اسدالله ضیایی در نخستین روز بهار، یکم فروردین سال ۱۳۴۰، در روستای قلعه کمال‌صالح از توابع شهرستان شازند در استان مرکزی به دنیا آمد. خانواده‌ای که او در آن چشم به جهان گشود، مذهبی، پاک‌نهاد و متدین بودند و از همان آغاز، عشق به اهل بیت (ع) و ایمان به خداوند را در وجود فرزندان خود می‌پروراندند. اسدالله دوران کودکی‌اش را در فضای ساده و صمیمی روستا گذراند؛ روز‌هایی که سرشار از بازی‌های کودکانه، کار‌های خانوادگی و آموزه‌های دینی بود.

 

 

تحصیلات ابتدایی را در روستا آغاز کرد و تا پایان پنجم ابتدایی ادامه داد. اما شرایط اقتصادی خانواده اجازه نداد بیش از این در مسیر آموزش رسمی ادامه دهد. از همان نوجوانی، احساس مسئولیت و وظیفه‌شناسی در وجود او پررنگ بود. برای یاری‌رساندن به خانواده، تحصیل را رها کرد و راهی تهران شد تا با کار و تلاش، بخشی از بار زندگی را از دوش پدر و مادر سبک کند. او به شغل جوشکاری روی آورد و با جدیت، سخت‌کوشی و روحیه‌ای بی‌ادعا، زندگی خود را وقف کمک به خانواده کرد.

شهید ضیایی نه تنها در کار و تلاش نمونه بود، بلکه در ایمان و اخلاق نیز سرآمد اطرافیان بود. پایبندی او به نماز، روزه و سایر فرایض دینی، در میان دوستان و همکاران زبانزد بود. عشق و ارادتش به اهل بیت (ع) خالصانه و عمیق بود و نام امام خمینی (ره) را با عشق و احترام بر زبان می‌آورد. او شخصیتی خوش‌برخورد، صمیمی و مهربان داشت که دیگران را مجذوب اخلاق نیکویش می‌کرد.

با رسیدن به سن خدمت وظیفه، به‌عنوان سرباز ژاندارمری به خدمت فراخوانده شد. دوران آموزشی را با پشتکار و جدیت پشت سر گذاشت و سپس به شهرستان پاوه، یکی از مناطق حساس و پرخطر غرب کشور اعزام گردید. در آن سال‌ها، ناامنی و فعالیت گروهک‌های ضدانقلاب در مناطق مرزی غرب کشور بسیار گسترده بود و رزمندگان و نیرو‌های نظامی در خط مقدم دفاع از مردم و میهن اسلامی قرار داشتند.

اسدالله ضیایی نیز همچون دیگر سربازان وطن، با شجاعت و روحیه‌ای ایثارگرانه در برابر تهدیدات دشمن ایستاد. سرانجام در روز هشتم شهریورماه سال ۱۳۶۰، در جریان درگیری با گروهک‌های ضدانقلاب در منطقه پاوه، بر اثر اصابت ترکش خمپاره از ناحیه سر، صورت و کتف به شدت مجروح شد. او را به بیمارستان منتقل کردند، اما شدت جراحات چنان بود که فرصت ماندن در این دنیا را از او گرفت. لحظاتی بعد، روح پاکش پر کشید و به خیل شهیدان راه حق پیوست.

پیکر مطهر این شهید والامقام با حضور خانواده، دوستان، اهالی روستا و مردم مؤمن منطقه، با شکوه فراوان تشییع شد و در زادگاهش، روستای قلعه کمال‌صالح شازند، به خاک سپرده شد.

شهید اسدالله ضیایی جوانی بود که از دل روستا برخاست، با کار و تلاش آمیخته با ایمان و اخلاق زیست، و در نهایت در راه دفاع از امنیت و عزت میهن اسلامی جان خود را تقدیم کرد. یاد و خاطره‌اش، همچون دیگر شهیدان انقلاب و دفاع از کشور، چراغی روشن برای آیندگان باقی خواهد ماند.

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی