روایتی از مقاومت؛ چشم و پا‌های زخمی با اراده‌ای شکست‌ناپذیر

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، «علی شیر محمدی» جانباز ۷۰ درصد هستم؛ پاسدار وظیفه‌ای که سال‌ها پیش در منطقه‌ای به نام «ازگه» مأموریت داشتم. روزی که برای عملیات اعزام شدیم، حدوداً سال ۱۳۶۸ بود. منطقه سخت و ناشناخته‌ای بود و ما دل به میدان زده بودیم.
در یکی از عملیات‌ها ناگهان انفجاری رخ داد؛ فقط یادم می‌آید همه چیز سیاه شد. وقتی به هوش آمدم از پرستار پرسیدم اینجا کجاست؟ گفت: بیمارستان تهران. تعجب کردم. پرسیدم با چی برخورد کردم؟ گفت: با مین. 
مجروحیت سختی بود. چشم و پاهایم آسیب دیده بودند، ولی تسلیم نشدم. با تمام توان، توانستم خودم را جمع‌وجور کنم، چشم و پا را دوباره به خدمت بگیرم.
در ادامه فیلم گفت‌و‌گو را ببینید:

انتهای پیام/