شهید «شیر محمد داوری»: آرزوی کربلا و شفاعت در وصیتنامه نورانی

به گزارش نوید شاهد ایلام، شهید «شیر محمد داوری» فرزند نریمان، در سال ۱۳۴۶ در شهرستان مهران، در دامان خانوادهای مؤمن و مذهبی دیده به جهان گشود. اما تقدیر الهی، او را در هفت سالگی از نعمت حضور مادر محروم ساخت. شهید داوری، تحصیلات خود را تا پایان دوره راهنمایی ادامه داد و همزمان با آغاز جنگ تحمیلی، با شور و اشتیاق جوانی، لباس رزم پوشید و به عنوان بسیجی، عازم جبهههای حق علیه باطل شد تا از کیان میهن خویش دفاع کند.
وی به مدت سه سال، در عملیاتهای پرافتخار والفجر ۵ و دیگر عملیاتها، حضوری فعال و تأثیرگذار داشت. اگرچه او به تازگی ازدواج کرده بود، اما عشق به دفاع از وطن و آرمانهای انقلاب، هیچ مانعی را در برابر عزیمت او به جبهه قرار نداد. سرانجام، در هشتمین روز از شهریور ماه سال ۱۳۶۵، در منطقه قلاویزان، هنگام دیده بانی، مزد ایثار و فداکاریاش را با اصابت ترکش دریافت کرد و به شهادت رسید. پیکر پاک این شهید گرانقدر، در گلزار شهدای علی صالح (ع) آرام گرفته است.
وصیتنامه نورانی شهید شیر محمد داوری:
شهید داوری در وصیتنامه خویش، خطاب به امت شهیدپرور چنین سفارش کرده است:
«از امت شهيد پرور خواستارم كه هيچگاه و به هيچ عنوان از روحانيت جدا نشوند كه در هر عصر و زمان پرچمدار مبارزه با ظلم و زور و كفر و استكبار و استبداد بوده و هستند.»
وی همچنین از جوانان حزبالله، دوستان و آشنایان خواسته است:
«از جوانان حزب الله دوستان و آشنايان خواهانم كه اين فرصت را از دست نداده و به جبهه هاي نبرد حق عليه باطل بيايند و دينِ شان را نسبت به انقلاب و شهدا ادا نمايند.»
و در پایان، با اوج اخلاص و ارادت، این مناجات دلنشین را از پروردگارش طلب نموده است:
«بار الها! در دنيا زيارت كربلا و در آخرت شفاعت امام حسين (ع) شامل حالم بگردان»
این جمله کوتاه اما پرمحتوا، گویای اوج دلبستگی شهید داوری به مکتب عاشورا و عشق بیکران او به سرور و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) است. شهید داوری، با این نیایش، نه تنها آرزوی خود را برای زیارت حرم مطهر امام حسین (ع) در دنیا بیان کرده، بلکه طلب شفاعت آن حضرت را در روز قیامت نیز از خداوند مسئلت نموده است؛ درخواستی که نشان از درک عمیق او از جایگاه رفیع اهل بیت (ع) و توسل به ایشان در راه کمال معنوی دارد.
انتهای پیام/