من راهم را شناخته‌ام
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «مجتبی زارعی‌نژاد» که نام پدرش قربان است او در هشتم اسفند 1346، در خور چشم به دنیا گشود. تحصیلاتش را تا دوم ابتدایی ادامه داد و از سوی سپاه در بیست و دوم فروردین ماه 1362، در منطقه شمال فکه به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای خور واقع است.
در ادامه متن وصیت‌نامه شهید «مجتبی زارعی‌نژاد» را بخوانید.
وَلا تَحسـبَنَّ الَّذیـن قُتِلـوا فِـی سَـبِیل اللّـهِ اَموَاتـا بَـل اَحیَـاء عِنـدَ رَبّهِـم یُرزَقُـون»: کسـانی کـه در راه خــدا کشــته می‌شــوند، مــرده مپنداریــد؛ بلکــه آنهــا زنده‌انــد و نــزد خــدای خــود روزی می‌خورنــد. وصیتنامـۀ مـن بـه پـدر ومـادر ایـن اسـت کـه اگـر بـه فیـض الهـی نائـل آمـدم، برایـم گریـه نکنیـد؛ مـن امانتـی بـودم کـه خـدا بـه شـما داده بـود و حـالا خداونـد امانـت خـود را از شـما گرفـته اسـت. برایـم گریـه نکنیـد چـون باعـث خجلشـدن مـن و شـما پیـش فاطمـۀ زهـرا(س) خواهـد شـد.
پـدر و مـادرم، مـن بـرای حفـظ مملکـت بـه جبهـه آمده‌ام تـا بـا ایـن مـزدوران بعثـی بجنگـم. اگـر بـه شـهادت رسـیدم، بـه آرزوی دیرینـۀ خـود رسـیدم. اگـر پـوزۀ اسـتکبار بـا ریختـن خـون مـن و خـون جوانـان ماننـد مـن بـه زمیـن مالیـده می‌شـود، پـس‌ای مسلسـل‌ها مـرا در بـر گیریـد کـه مـن راهـم را دریافتـه‌ام و شـناخته‌ام.
اگـر بـرادران و خواهـران از مـن بـدی دیدهانـد، امیـدوارم مـرا ببخشـند، مـن هـم آنهـا را در آن دنیــا شــفاعت میکنــم.
بـرادران، قـرآن بخوانیـد، نمـاز را تـرک نکنیـد، رزمنـدگان ۴ را دعـا کنیـد، نمـاز شـب بخوانیـد کـه بـا نمازخوانـدن میتـوان بـه خـدا نزدیـک شـد. بـه انقـلاب اسـلامی کـه هـزاران شـهید معلـول بـا خـون خـود آن را آبیـاری کردهانـد وفـادار باشـید.
انتهای پیام/
