پدرم تو را سپاس میگویم که درس ایثار و مهربانی را به من آموختی
به گزارش نوید شاهد؛ فرزند شهید سام محمدی در دلنوشته ای سالروز تولدش را به گونه ای متفاوت جشن گرفت. در ادامه متن این دلنوشته را می خوانیم.
نامه ای از بهشت برای یونسم بمناسبت سی و نهمین سالروز تولدتش
یونسم سلام؛ منم بابایت، بابایی که از او جز قاب عکسی و مزارش چیزی بیاد نداری. اسفند 64 تو قرار بود به دنیا بیایی که من به جبهه برگشتم و میخواستم روز عید نوروز 65 چشم های نازنیت را ببوسم و کادوی تولدت را برایت بیاورم.
مرا ببخش که به قولم عمل نکردم و وقتی 18 اسفند تو بدنیا اومدی من در جبهه چنگوله در خط مقدم مشغول دفاع از میهنم بودم و برای دیدنت هر روز لحظه شماری می کردم و ناگهان در لحظه تحویل سال نو 65 خمپاره ای من و هم رزمانم را پیش خدا دعوت کرد و هرگز نتوانستم روی ماهت را نظاره کنم.
یونسم اکنون که 39 سال از تولدت میگذرد هر روز بزرگ شدنت را میبینم و هر زمان که سر مزارم می آیی به داشتنت افتخار میکنم و میدانم ازم دلخوری و نبودنم را سالهاست حسرت میکشی. یونسم امشب که شب تولد توست قاب عکسم را کنار کیک تولدت دیدم و با هم شمع هایت را فوت کردیم. تولدت مبارک فرزندم.
پاسخ نامه پسر به پدرش:
بابایی سلام؛ گفتن و نوشتنش سخت است چون درکی از بابا نداشته ام و جز قاب عکس و مزارت چیزی بیاد ندارم. پس دارم درد و دل میکنم خوب گوش کن چون خیلی حرفا دارم که باید خالی بشم و این سالها حرفایی که تو خودم ریختم و میخوام بدونی از نبودت چیا کشید. ممنون که تولدمو تبریک گفتی و برایم عکستو کنار همرزمان شهیدت با لباس رزم و تفنگ دو خشابه ات هدیه آوردی.
هیچ میدونی بابایی ته زمستون هر ساله و یک دهه به عید نوروز چقدر غمگینم؟ هیچ میدانی در این سالهایی که بی تو گذشت همش با خودم از تو حرف میزنم و هر تولدم و سال تحویل باید تلقین کنم که پیشمی. بابا سام گرچه سالهاست در حسرت بوسیدن دستهایت به نشانه ادب فقط خیره به قاب عکست مانده ام اما تورا سپاس میگویم برای آموختن درس ایثار و شجاعت و از خودگذشتگی و مهربانی و باشد که ادامه دهنده واقعی راهت باشم.
یادت همیشه ماندگار و دیدارت حسرت همیشگی زندگی یونست.
انتهای پیام/
