عطر خوش وصل، مشام جانش را معطر کرده بود

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید مجتبی مطلبی‌نژاد» فرزند امرالله و منور، پنجم فروردین ۱۳۴۷ در روستای فرات از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. کودکی مجتبی در روستای فرات کنار پدر و دیگر اعضای خانواده می‌گذشت.

عطر خوش وصل

امرالله کشاورزی پرتلاش بود. مجتبی هم در کنار پدر کشاورزی می‌کرد و درس هم می‌خواند. تحصیلات دوره ابتدایی را در مدرسه ملاصدرا و راهنمایی را در مدرسه علامه طباطبایی فرات با موفقیت گذراند اما مجتبی چون قطره‌ای در آرزوی دریای بی‌انتهای علوم دینی بود، به دنبال فرصتی بود تا خود را به این دریای بیکران متصل کند.

پس برای ادامه تحصیل حوزه علمیه دامغان را انتخاب کرد و از دلش راهی به اقیانوس معارف دینی و الهی گشود. راهیِ دامغان و حوزه علمیه شد و از محضر اساتید و بزرگانی چون آقایان حجت‌الاسلام نعیم‌آبادی، حجت‌الاسلام ترابی، حجت‌الاسلام فوادیان و اساتید دیگری بهره‌مند شد. عطر خوش وصل، مشام جانش را معطر کرده بود. هنوز دروس مقدماتی را به پایان نرسانده بود که روح بلند مجتبی حوزه علمیه دامغان را ترک کرد و سال ۱۳۶۶ راهی قم شد.

هوای دنیا با نفس‌هایش سازگار نبود

چند ماهی از ماندنش در قم می‌گذشت که در میدان‌های رزم، دوستان مبارزش که بر سر جانشان با معشوق معامله کرده بودند، نیاز به کمک داشتند. پس راهیِ میدان شد و جهاد در راه خدا را واجب‌تر از هر کاری دانست. راهیِ میدان مبارزه شد. بعد از چند مرحله حضور، در قسمت اطلاعات عملیات مشغول رزم بود که گاز‌های خردل، نوید بهشت را در شش‌هایش جاری کرد.

دیگر هوای دنیا با نفس‌هایش سازگار نبود و این یعنی چند قدمی تا دروازه بهشت. مجتبی این را خوب فهمیده بود. او در آخرین روز زمستان، در بلندترین نقطه زمین به خداوند خویش تعظیم کرد و سی‌ام اسفندماه ۱۳۶۶ منطقه ماووت، میعادگاه او بود و به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

انتهای متن/