جانباز نابینا دفاع مقدس: من و این همه خوشبختی محاله!
محمد سعید مردوخی جانباز 70 درصد جنگ دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار نوید شاهد، در حاشیه همایش«بصیران ولایی» که به مناسبت روز جهانی نابینایان برگزار شده بود، گفت: متولد کرمانشاه هستم و در 14 سالگی در سال 1364 در منطقه کردستان در درگیری با منافقین و برخورد ترکش مین به دو چشمم به درجه جانبازی نائل شدم. بعد از جانباز شدن شروع به ادامه تحصیل کردم و دیپلم گرفتم. بعد از مدتی خانواده من که با خانواده همسرم آشنا بودند، صحبت کردند و به خواستگاری رفتیم که در نهایت در سن 19 سالگی با ایشان ازدواج کردم.
وی ادامه داد: بعد از ازدواج با همسرم تحصیلاتم را تا مقطع دکتری در رشته روانشناسی ادامه دادم و اکنون عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور هستم. همسر جانبازان، واقعا نسبت به بقیه اعضای خانواده زحمت بیشتری می‌کشد و امور خانواده و فضای کاری بیرون را مدیریت می کند. همسران جانبازان واقعا دوش به دوش آنان قدم بر می دارند و اگر نباشند امورات زندگی لنگ می ماند. تقریبا 31 سال است که از ازدواج من و همسرم می گذرد و خداوند 3 فرزند به ما هدیه داده است. از ته قلبم احساس خوشحالی می کنم و می گویم: من و این همه خوشبختی محاله!
این جانباز به عنوان یک روانشناس درباره همسر جانبازان روشن دل گفت: خداوند صبر و تحملی به این افراد عطا کرده که تا به امروز پا به پای ما پیش آمدند. از طرفی چون هدف جانبازان معنویت بوده، خداوند کمکشان کرده که در این مسیر پا بگذارند و پیش بروند.
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور توصیه ای به جوانان کرد: مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی در جوان ها تاثیر گذاشته است. استقلال طلبی جوانان ممکن است در آینده کار دستشان بدهد و باعث شود از راه ارتباطی با خانواده دور شوند. همچنین قناعت و پشتکار در ازدواجشان تاثیرگذار است. افرادی که در حد خودشان تلاش می کنند و انتظار دارند، می توانند موفق شوند اما اگر نگاه چشم هم چشمی داشته باشند از نظر مالی و اقتصادی به مشکل می خورند. این افراد دائم به خود می گویند که فلانی ماشین مدل بالا دارد و من ندارم و همین باعث افزایش ناراحتی در فرد می شود.
فاطمه گل محمدی همسر جانباز مردوخی درباره زندگی مشترکش گفت: در زندگی ام کمک خداوند را خیلی دیده ام. خدا اگر بخواهد زندگی را برای شما راحت می کند. من تا حالا در زندگی ام احساس سختی نکردم و از این که در کنار آقای دکتر هستم خوشحالم و احساس خوشبختی می کنم.
انتهای پیام/
