بیاعتنایی شهدای مدافع حرم به ظواهر دنیا
به گزارش نوید شاهد، این روزها که کنگره بینالمللی شهدای مدافع حرم به کوشش تمامی خانواده معظم شهدای مدافع حرم ایرانی و غیرایرانی فعالیت خود را شروع کرده است، چه خوب است تا به این بهانه، سبک زندگی شهدای مدافع حرم را مرور کنیم.
فاطمه حمیدیان در مقالهای با عنوان «سبک زندگی معنوی شهدای مدافع حرم الگویی برای رستگاری انسان»، محورهایی از ویژگیهای شخصیتی شهدای مدافع حرم را دستهبندی کرده است.
از آنجا که زندهترين و با ارزشترین سندی که از شهدای مدافع حرم وجود دارد، وصیتنامههاي آن بزرگواران است، نویسنده مقاله تلاش کرده تا این عناوین را از وصیتنامه شهدا استخراج کند.
شهیدی فرموده است: «بزرگترین وصیت من به شما این است که وصیتنامههای شهدا را مطالعه کنید، زیرا به قول امام عزیزمان این وصیتنامهها است که انسان را میلرزاند.»
شهید مدافع حرم حسن شکرریز در وصیتنامه خود نوشته است: «بکوش از اسارت دنیا برهی و پاسدار قرآن و حق باشی.» در بخشی از وصیتنامه شهید مدافع حرم عبدالرضا حکیمی برازجانی میخوانیم: «امید است که اسیر دوستی با دنیا نشویم و کمال استفاده برای توشه آخرت را از این چندروزه عمر ببریم.»
خداوند در قرآن کریم اهل دنیا را اینگونه توصیف میکند: « إَن الذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا وَرَضُواْ بِالْحَياةِ الدنْيَا وَاطْمَأَنواْ بِهَا وَالذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ» کسانی که امیدوار به ملاقات ما نیستند و به زندگی دنیا رضایت داده و به آن آرام گرفتهاند و آناناند که از آیات ما غافل هستند. در این آیه آنچه مذموم شمرده شده است «امید به زندگی آن جهانی نداشتن» و به مادیات «رضایت دادن» و قانع شدن و «آرام گرفتن» است. خداوند در برخي آيات قرآن به مذمت دنيا ميپردازد و زندگي دنيا را آميخته با فريب و نيرنگ معرفي میکند و به ما سفارش ميکند که فريفتة جلوههاي زندگي دنيا نشويم: «فلا تغرنکم الحيوة الدنيا ولا يغرنکم بالله الغرور». لذا شهید علی رضایی سردره در وصیتنامهاش سفارش کرده است: «اسیر زندگی زودگذر نشوید، اعتماد به دنیا آب درهاون کوبیدن است، خوشی و لذت آن ماندنی نیست، عجیب است که بیوفایی دنیا را ببینیم و به آن اعتماد کنیم.»
حضرت امام رضا (ع) هم درباره بیاعتنایی به دنیا فرمودهاند: «من احب الدنیا ذهب خوف الاخره من قلبه و ما اتوبی عبد علما فازداد للدنیا حبا الا ازداد من الله بعد، و ازداد الله علیه غضبا» هر که دنیا را دوست بدارد، ترس آخرت از دلش بیرون رود، هیچ بندهای نیست که علمش دهند و محبت دنیا در دلش بیفزاید. جز اینکه دوری او از خدا و غصب خدا بر او افزون گردد. فراموش نکنیم منظور از دنیا، تعلق و وابستگیهای آن و دور شدن از خداوند است.
بنابراین به فرموده شهیدمحمد تقی یزدی: «بایستی از مظاهر دل فریب دنیا که بسیاری را به ذلالت کشانده، گذشت.» و یا به قول شهید سلیمان صادقی: «به هواهای نفسانی خود غلبه کرده و زرق و برق دنیایی را از خود دور نموده تا انشاءالله رستگار شویم». این نوشتار کوتاه را با فرازی از وصیتنامه شهید مدافع حرم علی سعادتی به پایان میرسانیم که گفته است: «دنیا با ظاهر فریبندهاش، همانند سرابی است که انسان هرچه میرود به آن نمیرسد.»