همسرم، فرزندانمان را یاورانی برای امام و اسلام تربیت کن
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید محمود کارگر، پانزدهم شهریور 1340، در روستای قائم آباد از توابع شهرستان بیرجند دیده به جهان گشود. پدرش غلامرضا، بنا بود و مادرش سکینه نام داشت، تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سال 1360 ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. بیست و ششم اسفند ماه 1363، در شرق رود دجله عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در بهشت مصطفی شهرستان زاهدان قرار دارد.
بسم الله الرحمن الرحيم
شکر خدایی را که به من توفیق داد تا باری دیگر با خصم زبون، دشمن انسانیت و اسلام و مسلمين مزدوران بعثی رو در رو قرار گیرم و بتوانم دینم را به اسلام و مسلمین ادا نمایم.
خدا را سپاس می گویم که توفیق پیدا کردم در جمع عاشقان ابا عبدالله(ع) قرار بگیرم و همراه جزو سربازان امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشم. دوست دارم با یک پیروزی کامل چنانچه صلاح و مصلحت خداوند باشد به آرزوی دیرینه ام برسم و خدايا توفيق شهادت را نصیبم بفرما.
«اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً رسول الله و اشهد ان عليا ولياً الله»
اگر چنانچه توفیق فوز عظمای شهادت نصیبم گردید، از همه امت حزب الله مــی خـواهـم و همچنین از خانواده عزیزم که در سوگ من گریه نکنید. نمی گویم اصلا گریه نکنید اما سعی کنید، گریه هاتان برای مظلومیت ابا عبد الله الحسين (ع) باشد. از همه دوستان، اقوام و آشنایان حلالیت می طلبم.
پدرم، مادرم هیچ وقت نتوانستم حق شما را ادا کنم و امیدوارم مرا ببخشید و در عزای من فقط صبر پیشه کرده و دست از حمایت از ذخیره خدا روی زمین، خمینی بت شکن برندارید. ای امت اسلام، ای امت شهیدپرور قدر امام را بدانید. نکند خدای نکرده دلش را برنجانید و اما تو همسر عزیزم می دانم هیچ کاری جهت آسایش تو و فرزندانمان نکرده ام و از رویت خجالت می کشم، فقط می گویم عفو کن و سعى كن يونس و محسن را یاورانی برای امام و اسلام تربیت کنی. تا اسلحه ام را برگیرند و جایم را پر کنند.
چون وقت نیست همه شما را به خدا می سپارم. خداحافظ پدرم، مادرم، خواهرانم، برادرم، همسر عزیزترم، یونس و محسن عزیزانم. خداحافظ.
