شهیدی که دفاع از وطن را به تحصیل مقدم دانست
نوید شاهد: شهید «اسمعیل نیاز زاده» فرزند «حیدر»، 10 فروردین 1328 در خانوادهای متدین اهل کرج دیده به جهان هستی گشود. دوران کودکی را در دامان پرمهر خانواده، در روستای «ولیان» گذراند. با رسیدن به سن 7 سالگی همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد.
دوران ابتدایی و سه ساله اول دبیرستان را با موفقیت در مدرسه «جلال آل احمد» گذراند. از همان کودکی به درسهایی که در مدرسه میآموخت قناعت نمیکرد. به درسهای عملی علاقهمند بود و به همین دلیل پس از گذراندن دوره اول دبیرستان به هنرستان صنعتی تهران رفت و رشته اتومکانیک را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد. تعطیلات تابستان را بیکار نمینشست و با کار کردن به امرار معاش خانواده کمک میکرد. بنای خودسازی شهید، از این تابستانهای گرم و کارهای طاقتفرسا آغاز شد و از او انسانی حساس و همدرد با دیگران ساخت.
شهید نیاز زاده پس از پایان دوران تحصیل با وجود اینکه در امتحان اعزام دانشجو پذیرفته شده بود، با توجه به علاقهای که به وطنش داشت و همچنین مسائل اعتقادی خود، از رفتن صرفنظر کرد و به خدمت سربازی اعزام شد. دوره آموزش نظامی را در کرمان گذراند، سپس به تهران آمد و در صنایع هلیکوپترسازی ارتش مشغول خدمت شد.
وی با مشاهده تفاوت فاحش طبقاتی و رفاه آمریکاییها که با او مشغول کار بودند و مقایسه اوضاع آنها با طبقات محروم جامعه باعث شد در مقابل این نابرابریها ساکت نماند. پس از پایان خدمت سربازی، از آنجا که رژیم فاسد پهلوی را قبول نداشت، شغل دولتی انتخاب نکرد و با یکی از دوستانش اقدام به تاسیس آژانس کرایه اتومبیل کردند.
این شهید دفاع مقدس همزمان با دوران شکلگیری انقلاب اسلامی، در راهپیماییها علیه رژیم فاسد شاهنشاهی شرکت فعال داشت و از هیچ تلاشی برای شکوفایی انقلاب فروگذار نمیکرد و از مرگ در این راه ترسی نداشت. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، برای حفظ و تداوم این راه مقدس بدون هیچ چشمداشت مالی و با قبول خطرات بسیار، به پاسداری از انقلاب میپرداخت.
با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران، او که همیشه دغدغه دفاع از میهن را داشت، با وجود مسئولیتهایی که در تهران داشت، اما خود را در قفس احساس میکرد و همین حسن وطندوستی باعث شد دبرای دفاع از مرز و بومش عازم جبهههای نبرد حق علیه باطل شد.
این شهید والامقام پی از رشادتهای بسیار در دفاع از میهن، صبح خونین یکشنبه 9 خرداد 1361 در خرمشهر به فیض شهادت نائل آمد و سعادت ابدی را نصیب خود کرد.
روحش شاد و راهش پررهرو باد.