سلاح ما ایمان، فکر و قلم ماست

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید محمدرضا فرجی‌زاده یکم فروردین ۱۳۴۲ در روستای طاق از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش عبدالحسین، خواربار فروش بود و مادرش زهرا نام داشت. دانش‌‏آموز چهارم متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم آذر ۱۳۶۰ با سمت تک‏‌تیرانداز در مهاباد توسط نیرو‌های بعثی بر اثر اصابت تیر مستقیم به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای فردوس‏رضای شهرستان زادگاهش واقع است.

فرازهایی از نامه‌های شهید به دوستش پیش از اینکه خودش پا در میدان نبرد بگذارد:

سلاح ما ایمان، فکر و قلم ماست

دوست عزیزم! امیدوارم که همواره خدمتگزار اسلام و مسلمین باشید و در این راه عزیز به راهت ادامه بدهی. در نامه‌ات حرفی از شهادت زدی. مرا پریشان خاطر کردی، ولی تو بدان دوست عزیز! هیچ‌کس نمی‌تواند مانع کار و راه مقدس تو بشود. تو به وظیفه خودت عمل می‌کنی.

دوست عزیزم! قرآن می‌فرماید که بهشت زیر سایه این شمشیر‌ها است و الآن تو هم در حقیقت در بهشت هستی. همان طور که گفتی، قول می‌دهم که بعد از تو، من اسلحه‌ات را بردارم و در زیر سایه اسلحه عمر خود را بگذرانم، چون که اسلام و قرآن می‌گوید که: «دشمنان کمین کردند که وقتی ما از اسلحه یادمان رفت و آن را به زمین گذاشتیم، ما را نابود کنند» ولی من به گفته قرآن، سلاح در دست می‌گیرم و فراموش نمی‌کنم. همان طور که تو و دیگر برادران و هم‌رزم‌هایت در دست گرفته‌اید. سلاح ما سلاح جنگی، ایمان، قلم، فکر و ... است و خوش به سعادت شما‌ها برادران من، که هدفتان را دنبال می‌کنید.

ما مانند کاروانیم و هدفی داریم که باید دنبالش برویم

برادر جان! یک خواهش از تو دارم این است که: «امیدوارم بپذیری؛ اگر تو به شهادت، به این درجه نایل آمدی، خواهش دارم از خدا برای من و دیگر مسلمین، خواستار آمرزش گناهان ما باشی؛ و حالا برای اطمینان خاطر از تو می‌خواهم از خدا برایم طلب بخشش کنی. چون که شهید پاک است و خدا به‌خاطر شهید ممکن است شفاعت را قبول کند، ان‌شاءالله!

تو در نامه‌ات سخنان آموزنده‌ای گفته بودی که مرا بیشتر به وظیفه‌ام آشنا ساخت و هدفم را بیشتر شناختم که مانند پیام یک شهید بود، بر روی من اثر کرد که راستی ما مانند کاروانیم و هدفی داریم که باید دنبالش برویم و در پی آن حرکت کنیم که تو و دیگر سربازان اسلام این‌چنین‌اید.

خوش به سعادتتان که این‌چنین هستید و به راستی درود بر رهبر انقلاب که این سعادت را در مسلمین به وجود آورد.

انتهای متن/