«دنیای فانی» در کلام شهید «حمیدرضا بورقی»
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهیدحمیدرضا بورقی، دوم فروردين 1334، در شهرستان تفت به دنيا آمد. پدرش علی و مادرش ربابه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. برقكار ساختمان بود. سال 1357 ازدواج كرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. نوزدهم دی 1365، با سمت غواص در شلمچه با اصابت گلوله به چشم، شهيد شد. مزار وی در گلزار شهدای شهر گرمدره تابعه شهرستان كرج قرار دارد.
متن وصیت‌نامه شهید بورقی را در ادامه بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحيم
به داد خود برسيد. وقت تنگ است. پس از حمد و ستايش خداوند تبارك و تعالی و درود بيكران بر خاتم الانبياء (ص) و سلام بر امامان معصوم (ع) و سلام بر امام مهدي (عج) منجي عالم بشريّت و بر پا كننده‌ی قسط و عدل و بر نایب بر حقّش امام خميني كه خداوند سايه‌ی پُر بركتش را بر سر همه‌ی ملل مظلوم جهان تا ظهور آقا امام زمان (عج) مستدام بدارد و سلام بر شهدای به خون غلطان جبهه‌های نبرد حق عليه باطل و سلام بر خانواده‌های معظّمشان كه خداوند به آنها صبر جميل و اجر جزيل عنايت بفرمايد. * ... إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ * (بقره/156) ما از خدایيم و بازگشتمان به‌سوی خداست. بشر روزی با اين دنيای فانی وداع می‌نمايد و در پيشگاه خدای حاضر و به اعمال گذشته و آينده‌شان پی می‌برد. وای و صد وای بر آنان كه قدر خودشان را در اين چند روز دنيای فانی نمی‌دانند يعنی دستشان را پُر نمی‌نمايند و به اخلاق حسنه و اعمال نيك آراسته نمی‌شوند. افسوس كه دل می‌بندند و دوست می‌دارند چند روز دنيای فانی را همچنان دل می‌بندند كه انگار چند صد سال عمر می‌نمايند، غرور می‌ورزند، غفلت زده‌اند و سركشی و بلند پروازی می‌نمايند و در نهايت از درگه خداوند رانده می‌شوند، می‌گويند؛ وقتي ملك الموت پيششان مي‌آيد و می‌خواهد قبض روحشان نمايد اجازه می‌خواهند يك روز ديگر به آنها مهلت داده شود. به آنها اجازه داده نمی‌شود می‌گويند يك ساعت باز هم اجازه داده شود. هر چه اصرار می‌كنند كسی به حرفشان گوش نمی‌دهد می‌گويند آن روز، روز حسرت است. حسرت از اين كه چرا اين چند روز دنيا را در غفلت به‌سر برده‌اند و چرا باعث معصيت شده‌اند؟
خدايا! شرمسار و خجليم كه مدّتي از عمرمان به زشتی گذشت، به غفلت و معصيت گذشت، چگونه می توان در آن دنيا سربلند كرد در صورتی كه جز معصيت و گناه كوله‌بار ديگری نداريم؟
شكر خدای را كه باز چند صباح از عمرمان در كنار برادران عزيز و بزرگوار مخلص بسيج و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جبهه‌های نور عليه ظلمت گذشت. در كنار شهدای بزرگوار و گرانقدر و در كنار معلولان و مجروحان و مفقودان گذشت.
خدا خود بهترين شاهد است خود می‌داند كه اين بنده‌ی حقير عاصي به هيچ وجه من الوجوه صلاحيّت آمدن به اين منطقه‌ی پاك و مقدّس در كنار اين عزيزان و سروران را نداشته‌ام.
خدايا! الحمدالله ربّ العالمين كه قسمت شد مدّتي در كنار اين عزيزان باشم.
خدايا! تو خود مي دانی كه خواسته‌ای جز رضا و خشنودی تو ندارم از سويی به گناهم و سراسر عمري كه به بيهودگی و غفلت گذراندم نگاه می كنم دلم می لرزد و می گويم نكند مرا نبخشی؟ و از سوی ديگر به رحمت و فضل و بخشش تو نگاه مي‌كنم اميدم به رحمت و بخشودگيّت زيادتر میشود. إن شاء الله كه همه‌ی مسلمين سربلند و سرافراز باشند. إن شاء الله، مسلمين با دست پُر به پيشگاه خداوند منّان حاضر شوند. إن شاء الله پرده‌ی حجاب هاي ما بين من و خودش را كنار بزند و با ديده‌ی دل جمال حق را هر چه زودتر ببينم و از اين دنيای سراپا معصيت و گناه هر چه زودتر پَربكشم. خدايا! مرگی به جز شهادت در راه خودت برای همه‌ی رزمندگان اسلام و اين حقير قرار مده. خدايا! اين برادران بسيج و ياران امام را و برادران سپاه و ارتش را محفوظ بدار. خدايا! ظلم و ستم را بركن إن شاء الله. خدايا، خدايا، تا انقلاب مهدي خمينی را نگهدار از عمر ما بكاه و بر عمر رهبر افزا. بیست و دوم آذر ماه 1365
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد : بشر روزي با اين دنياي فاني وداع مي‌نمايد و در پيشگاه خدا حاضر و به اعمال گذشته و آينده شان پي‌مي برد.
شاهد قرآنی : اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ کَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَکُونُ حُطاماً وَ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ شَديدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ. (حدید/20)
بدانيد که زندگانی دنيا به حقيقت بازيچه‌ای است طفلانه و لهو و عيّاشی و زينب و آرايش و تفاخر و خودستايی با يکديگر و حرص افزودن مال و فرزندان. در مثل مانند بارانی است که گياهی در پی آن از زمين برويد که برزگران (يا کفّار دنياپرست) را به شگفت آرد و سپس بنگری که زرد و خشک شود و بپوسد و در عالم آخرت (دنيا طلبان را) عذاب سخت جهنم و (مؤمنان را) آمرزش و خشنودی حق نصيب است. و باری، بدانيد که زندگانی دنيا جز متاع فريب و غرور چيزی نيست.
انتهای پیام/
