«می‌توان همیشه از نبودنت سرود» از ایثار و شهادت می‌سراید
به گزارش نوید شاهد البرز؛ کتاب «می‌توان همیشه از نبودنت سرود» به اهتمام «بهزاد بیگلی» و به مناسبت دومین کنگره فرهنگ و ادبیات شهادت گردآوری شده است. این کتاب توسط نشر شاهد در سال 1382، برای نخستین بار در شمارگان 2000 نسخه به چاپ رسیده است.
«می‌توان همیشه از نبودنت سرود» کتابی حاوی شعرهایی با موضوع ایثار و شهادت است.
بهزاد بیگلی در مقدمه این کتاب نوشته است: «وقتی سخن از ادبیات شاهد و شعر شهادت به میان می‌آید. نخستین تصویری که به ذهن ها متبادر میشود، انبوهی است از واژگان اندوه و سوگ و فراق! غم های تسلی نیافته و مویه‌های دردناک و مرثیه های جانسوزی که پدران رفته را به رجوعی دوباره می‌خوانند.
اما واقعیت را همیشه باید در زوایای پنهان جست، و زاویه پنهان شعر شاهد، غرور حماسی نهفته در آن است. اگر شعر شاهد رابث الشکوای شاعرانه بدانیم، در حقیقت روح حماسه و حقیقت رانفی کرده ایم. اندوه عمیق و سوزناکی که در شعر اعران شهادت ماندگار شده است با تصویری که از سوز و فراق داریم، دو وادی بسیار دورا دورند! وقتی شاعر شهادت از مرگ می سراید، موسیقی شعر او همان موسیقی حماسه و آرمان های غرورانگیز اوست و در واقع باید گفت شاعر شاهد ، مرگ را با حماسه می شناسد.»
«یک جبهه بغض»
با گل بهار جلوه دیگر گرفته است
بلبل جنون عاشقی از سر گرفته است
قرآن و تنگ ماهی و آینه ای که گرد
دستی به مربانی از آن برگرفته است
بی تو دوباره لحظه تحویل سال شد
سالی کز ابتداش به آخر گرفته است
آری، درست بیست بهار است مثل تو
شادی از آشیانه ما پر گرفته است
از فرط گریه‌های شبانه ست بی‌گمان
وقتی صدای خسته خواهر گرفته است
تنها سکوت بوده جواب یتیم تو
از کودکی سراغ تو را گر گرفته است
حرفی بزن اگر نه نگاهی! تبسمی!
کاری کن ای پدر دل مادر گرفته است
من حتم دارم آمده ای عید دیدی
این خانه باز بوی کبوتر گرفته است
وضعیت هوای من ابری است ای غزل
یک جبهه بغض، پشت تو سنگر گرفته است
انتهای پیام/
