شهادت گریه ندارد، بلکه لذت دارد

نوید شاهد: شهید «مهدی آرزومندار شادی» فرزند «محمد»، 8 خرداد 1339 در تهران دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 25 اردیبهشت 1360 در تپه‌های «شهید مؤذنی» به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگرد شهادتش می‌خوانیم.

پدر عزيزم، مادر عزيزم، خواهرهای عزيزم! از اينكه ما شهيد شديم ناراحت نشوند، بخندند و شاد باشند. پيام خون ما را برسانند، با هر كه برخورد می‌كنند. نگذارند انقلاب منحرف شود در هر جايی كه هستند، ببينند جوان‌هایشان شهيد شدند نگذارند خونشان پايمال شود.

نگذارند دوباره آمريكا و مزدورانش بيايند و حاكم بشوند، هر وقت ديدند اين چنين چيزی در حال وقوع است قيام كنند، آنها هم خون بدهند و مثل زينب(س)، امام سجاد(ع) و حضرت رقيه(س) بشوند، همه قيام بكنند و نگذارند دوباره حاكم شوند.

اگر من شهيد شدم ناراحت نباشيد. پدر و مادرها بايد افتخار كنند كه فرزندانشان شهيد شدند. شهيد شدن گريه ندارد، بلكه لذت دارد.

مؤمن نبايد توی رختخواب بميرد، مؤمن بايد در ميدان جهاد شهيد شود. همه امام‌های ما هم شهيد بودند و هيچ‌كدام در رختخواب نمردند.

مادرم! وصيتم اين است كه مقاوم باشی و پيام خون ما را برسانی. هرجا نشستی از انقلاب و امام حرف بزنی. هر كه بخواهد توطئه كند جلويش بايستی مواظب باشی. انسان بايد ننشيند و هميشه بايد در حال قيام و به پاخاستن باشد تا اینکه قانون‌های خدايی پياده شود. مكتب ما مكتب توحيد، شهادت، مكتب حسين(ع)، زهرا(س)، محمد(ص) و مكتب انقلاب است، انقلابی كه می‌خواهد مستضعفين را آزاد کند.

مجاهد واقعیِ امروز رهبرش امام خمينی است.

پرنده‌ای كه مرده بود به من آموخت

پرنده رفتنی است، پرواز را بياموز