صفیر گلوله شهید، نوید صبح می‌هد!

به گزارش نوید شاهد، شهید «قاسم آیگانی» فرزند «مصطفی»، 3 فروردین 1334 در آیگانِ کرج دیده به جهان گشوده است. این شهید والامقام، 24 بهمن 1364 مصادف با شهادت حضرت فاطمه(س) آن سال در عملیات والفجر 8 به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید آیگانی را می‌خوانیم.

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ
هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.

به نام خدا و با سلام به امام زمان(عجل‌الله) و نايب برحقش امام امت و بنيانگذار جمهوری اسلامی ايران. با سلام به رزمندگان دلير در صحنه‌های نبرد حق عليه باطل و درود بر مردم مبارز و شهيدپرور ايران.

اگر شهید شدم مبادا لباس سیاه بپوشید

خدمت پدر مهربانم سلام عرض می‌كنم و اميدوارم كه انقلاب را با صبر خود پاسداری نمایيد. خدمت مادر مهربانم سلام عرض می‌كنم. مادر جان! چه مادر خوبی بوديد، ولی نتوانستم از زحمت‌های شما قدردانی كنم، اميدوارم كه بانو زينب(س) شما را در تمام مراحل زندگی كمک كند. به اميد خدا اگر شهادت نصيبم شد، مبادا گريه و زاری کنید و سياه بپوشيد.

همسرم! زینب‌وار زندگی کن

همسر مهربان و هم‌سنگرم! سلام. اين بار بايد زينب‌وار زندگی و زينب‌وار فكر كنید. زينب‌وار تحمل در سختی‌ها و مشكلات و صبر در تمام كارها را تمرین کنید، ان‌شاءالله خداوند در تمام كارها شما را ياری می‌كند که خداوند هميشه با صابرين است. كسی كه بانو زينب(س) الگوی او باشد، از هيچ چيز هراسی ندارد و كسی كه رهبرش خمينی باشد نبايد ضعف از خود نشان بدهد.

دخترم! حركت صحيح و انقلابی، دشمن را نابود كرده و حزب الله و خط امام را تقويت كنيد. دخترم! با لبخند خود اميدوارم كه مرا هم خوشحال كنيد.

بیشتر بخوانید: دستنوشته‌های شهید آیگانی

شهید برای زیستن در نور راه می‌نماید

چه كسی كربلای سالار حسين(ع) را دوباره به پا كرد؟ در لحظه‌هايی كه زبان قادر به تكلم نبود كدامين تن در خطر بلوغ، عصيان سرخی عاشورا را به چشمان بی نورمان تاباند؟ جز شهيد چه كسی باور كرد كه زندگی در ظلمت سياه شب، تنها فريب خويش است؟ برای زيستن در نور، برای رهایی از مرگ و رسيدن به جاودانگی تنها شهيد راه می‌نمايد. صفير تيز گلوله‌هايش مشعل پر شعله راهی می‌شود كه خلق خدا را به صبح نويد می‌دهد. خدايا! ياران پر توان، مردانه بر قلب سياهی يورش بردند تا رويش دوباره انسان را در كوير كفر به تماشا بشينند؛ اما پيكر پاكشان را به تيغ دريدند. شهيد برای تزريق خون به جامعه، برای نور بخشی و حمایت جامعه رفته است و امروز بار سنگينی بر دوش شماست که آن را تا سرمنزل مقصود برسانيد.

تا دیر نشده خود را به کاروان حسین(ع) برسانید

ای جوانان! نكند در رختخواب ذلت بميرید كه حسين(ع) در ميدان نبرد شهيد شد. مبادا در غفلت بمیريد كه علی(ع) در محراب عبادت شهيد شد. ای مادران! مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگيری كنيد كه فردا در محضر خدا نمی‌توانيد جواب بانو زينب(س) را بدهيد، آن وقت دير است و هيچ عذری پذيرفته نمی‌شود پس تا دير نشده خود را به كاروان كربلای امام حسين(ع) برسانيد.

افتخارم این است که سرباز اسلامم

برادر و خواهرحزب الله! من از نان و نام بريده‌ام و راه را انتخاب كرده‌ام. راهم، راه اسلام محمد(ص) و علی(ع)، راه حسين(ع) و خمينی بت‌شكن اين فرزند پاک اسلام است. شعار من شعار مقدس و هميشگی تمامی مسلمانان يعنی نه شرقی و نه غربی است و تنها افتخارم اين است كه به عنوان يک سرباز اسلام در جبهه حق عليه باطل می‌جنگم.