ای مادر! ننگ بود مرگ در بسترم
به گزارش نوید شاهد، شهید «حضرتقلی احمد زاده» در دومین روز از آبان ماه سال 1340 در روستای «برزند» از توابع مشکین شهر در خانواده ای مذهبی و دیندار دیده به جهان گشود. این شهید والامقام تقریبا 2 سال در جبهه به عنوان راننده آمبولانس خدمت کرد تا اینکه به صورت داوطلبانه با نیروهای بعثی عراق در مهران بر اثر اصابت ترکش به پهلو زخمی شده و 10 روز بعد در بیمارستان بوعلی اردبیل به شهادت نائل آمد. بخش هایی از وصیتنامه احمدزاده را میخوانیم.
بسم رب الشهدا و الصدیقین
با سلام به مهدى موعود و به نائب برحقش امام خمينى از شما مىخواهم كه اگر به آرزويم يعنى شهادت رسيدم كوچكترين قطره اشکی نريزيد. بلكه يكى از بهترين روزهاى عمرتان باشد. اگر درست فكر كنيد مىبينيد كه انسان در آخر از دنيا مىرود و ديگر نه مال براى آدم مىماند و نه هيچ چيز دیگری، پس بهتر است كه انسان در راه الله كشته شود.
ننگ بود مرگ در بسترم اى مادر چقدر خوب است انسان در راه الله كشته شود. انسان اگر نفس كشيدنش براى خدا باشد، خدا برای هر نفسى كه میکشد براى او يک ثواب مىنويسد.
دوستان، اقوام و خویشاوندان امام را تنها نگذاريد كه او فرمانده كل قواست و فرمانده او هم مهدى موعود است، اگر از امام پيروى نكنيد مثل اين است كه از مهدى موعود پيروى نكردهايد. بنده به دستور امام كه گفت مسجد سنگر است، سنگرها را حفظ كنيد، عمل نكرده و الان نمىدانم چطور اين اشتباه را جبران كنم، ولى به فضلالله توانستم به يک فرمان امام گوش كرده و به جبهه بيايم تا بتوانم از گناهان دوری کرده و ثواب الهی را کسب کنم.
قوم و خويشها مىبخشيد كه با شما خداحافظى نكردم، چون تحمل چشمان پر مهر و پر اشک شما را نداشتم. اين را مىدانم كه دلهاى نازک و پر مهر شما تحمل ندارد كه اشک نريزند.
مادر عزیزم این را بدان که شما فقط مادر يک شهيد نيستيد، بلكه مادر و پدر تمامى شهداى اسلام هستيد و همیشه باید افتخار كنيد.
عمليات نزديک است هر وقت عمليات شروع شد، چه كشته شويم و چه بكشيم ما پيروزيم.
اميدوارم كه در اين علميات به كمک صاحبمان مهدى موعود( عج) پيروز شويم .
براى امام امت دعا كنيد تا بماند واين انقلاب را به انقلاب مهدى(عج) متصل كنيد.
به اميد شهادت و به اميد طول عمر امام و خداحافظ امام.