خدا گواهِ اگر قطعه قطعه هم بشويم/ فداي كاشي اي از گنبد حرم بشويم
اسلام ناب
خبر رسیده که شام و عراق، درگیری ست
ميان جبهه ي ما با نفاق ، درگيري ست
خبر رسيده كه در زينبيه جنگ شده
كَف زمين! پُرِ از پوكه ي فشنگ شده
خبر رسيده كه اسلام ناب، در خطر است
اصول و شاكله ي انقلاب، در خطر است
سر بريده ي قرآن به روي ني رفته
شهيد مي رسد از روزهاي هر هفته
ببين ! نتايج طرح زمين سوخته را
ببين ! جنايت عُمال خود فروخته را
خبر رسيده كه عبّاس، در محاصره است
چه جاي مصلحت انديشي و مذاكره است !؟
چگونه مي شود آرام، گوشه اي لَم داد
به صِرفِ وعده و اوهام ، گوشه اي لم داد
اگرچه قائله دور از خطوط مرزي ماست
تَهِ قضيّه عبور از خطوط مرزي ماست
مهاجمي كه زمين و زمان نميفهمد
بجز زبان گلوله ! زبان نميفهمد
وقوع فاجعه ها عطف ما سَبَق دارد
اگر بميرد از اين غُصّه شيعه حق دارد
اگر كه قصه ي خلخالِ كهنه تازه شود
فضای شهر و بيابان پر از جنازه شود
ببيني اهل حرم را به بردگي ببرند
و ناقه ها كه بدون جهاز! در سفرند
اگر حرامي از اين خاكريز، رَد بشود
اگر شريعه به دست يزيد ، سد بشود
تمام دغدغه اش خيمه هاي بي مرد است
مدافعي كه وجودش لبالب از درد است
اگر خلاصه ي انگيزه ات خدا باشد
چه فرق مي كند اصلاً حرم كجا باشد
كسي كه آمده در فكر بازگشتن نيست
اسير جذبه ي دنيا و خوف دشمن نيست
خدا گواهِ اگر قطعه قطعه هم بشويم
فداي كاشي اي از گنبد حرم بشويم
كسي مُسكّن اين درد را نمي خواهد
كسي جواز عقبگرد را نمي خواهد
حسین خزایی
